Louis Tomlinson pov
"Mevr- Uh Lauren, kan ik u misschien ergens mee helpen?" vraag ik.
"Ah Louis, euhm ja. Shawn heeft zo een voetbal wedstrijd en ik had belooft te komen kijken, maar Brad en Jenny willen naar de speel tuin. Zou je hun misschien mee willen nemen?" vraagt Lauren. Ik knik. "Komt goed."
"Mooi, dan ga ik nu maar, ze beginnen over een kwartier." Lauren staat op en loopt de woonkamer uit.
Ik ga op de bank zitten. "Louis, mama zei dat we naar de speel tuin gingen!" Brad en Jenny komen de woonkamer binnen gerend. "Ja dat klopt, we gaan zo." zeg ik. "Okay, ik doe mijn schoentjes alvast aan!" Jenny en Brad rennen weer weg.
Ik pak mijn telefoon uit mijn broek zak.
-Hey, ik hoorde van je nieuwe baan in de beveiliging XxHazz-
Ik glimlach bij het berichtje van mijn beste vriend.
-Yo Hazz, je kunt beter zeggen als babyzitter XxLou-
Waarom we die Xx'jes doen? Geen idee, Harry begon er eens mee en nu doen we het gewoon voor de lol. We zijn echt niet verliefd ofzo iets!
-Babysitter? Wat?-
Ik grinnik, soms...
-Ja, passen op kinderen, weetje?-
-Ja, ik weet maar, hoezo dat?-
-Ik wist het eerst niet, maar kan nu niet meer terug..-
-Owh.. kan ik eens langs komen? XxxHazza-
-kan, weet niet. Ikeh informeer nog wel, eerst naar de speeltuinXxx-
Ik leg mijn telefoon aan de kant.
"Brad? Jenny? Komen jullie?" roep ik naar boven. Meteen gaan er twee deuren open en rennen de twee naar beneden. Ik trek mijn jas aan en wacht even op Brad en Jenny. Als die klaar zijn doe ik de deur open en lopen we samen naar de speeltuin.
"Louis!!" hoor ik Jenny roepen. "Help me!!" ik sta op en kijk om me heen.
Jenny zit op het klimrek. Snel loop ik naar haar toe. "Ik durf er niet meer af!" ze moet huilen.
"Rustig maar, het komt goed." ik til haar van het klimrek af en zet haar op de grond neer. Ik kniel voor haar neer.
"Je bent weer veilig." zeg ik en droog haar traantjes.
Ze slaat haar armpjes om me heen. "Dankjewel." murmelt ze. "Geen dank." ik aai haar over haar haren.
"Louis, wil je me duwen op de schommel??" Brad komt naar me toe gerent. "Tuurlijk!" ik sta op van het bankje en loop achter hem aan naar de schommels. Hij gaat op een vrije zitten en ik begin hem zachtjes te drukken.
Na een uurtje willen Jenny en Brad allebei weer naar huis.
"Mag ik op je rug? Mijn benen doen pijn." vraagt Jenny als we halverwege de weg zijn.
"Ja maar dan wil ik ook." zegt Brad. "Nou en, ik vroeg als eerst." Jenny steekt haar tong naar hem uit.
"Hey, op houden jullie." zeg ik en kijk ze even streng aan.
"Maar zi-" "AH, dat maakt me niet uit. Ik wil niet dat jullie ruzie maken." zeg ik.
"Sorry." zeggen Jenny en Brad tegelijk.
Na een tijdje zijn we dan eindelijk thuis. Jenny en Brad rennen snel naar boven, ik trek mijn jas uit en loop naar de woonkamer, Shawn zit in zijn voetbal kleren op de bank. Bij kijkt wat voor zich uit.
"En? Hoe ging het?" vraag ik, aan zijn gezicht te zien niet al te best.
"Niet normaal slecht, ikhad gewoon vijf kansen en ik miste ze allemaal!" zegt hij, hij haalt een hand door zijn haren. "We waren bijna kampioen, maar dat heb ik verpest. Voor het hele team."
"Dat is niet waar." ikga naast hem op de bank zitten. "Als je in een team speelt zijn alle spelers verantwoordlijk voor een verloren wedstrijd. Het is nooit de schuld van een iemand." zeg ik.
Shawn kijkt me aan. "Echt?" vraagt hij. Ik knik. "Ja, in de tijd dat ik nog voetbalde was het ook nooit de schuld van een iemand. En je team spelers zullen dat wel begrijpen, je had gewoon je dag niet dat kan gebeuren." antwoord ik.
"Dankje, dan ga ik nu maar douchen." hij staat op van de bank en loopt naar boven.
"Wow, je bent echt goed met de kinderen. Je bent hier pas net en ze zijn al helemaal verzot op je." Lauren komt vanuit de keuken naar me toe gelopen.
"Dankje, ik doe mijn best." glimlach ik.
