INSATIABLE 2: Precious Game (ON-GOING)

Chapter Five

Chapter 5

MAAGA palang ay nasa opisina na ako para asikasuhin ang trahedyang nangyari. Dahil iyon sa pagkasunog ng isang hotel beach resort namin sa Davao. Ipinagpapasamalat ko nalang na walang ni isang taong napuruhan na talagang puro but still, they have minor bruises all over their body. Since I'm the owner of the resort, all the responsibilities are on me. Mula sa damages ng property ng mga nadamay hanggang sa mga nasugatan dahil sa sunog na nangyari.

Dahil sa sobrang pagmamadali ko kanina ay hindi na ako nakakain pa. Sunod-sunod ang meeting ko at kailangan ko pang magtungo sa Davao para sa pag-iimbistiga kung ano ang dahilan at saan nagsimula ang sunog.

Hindi naman madaling masunog ang hotel namin 'cause it's a concrete one. Everything are made into rocks and glass unless someone pour a gasoline around my hotel or an outlet explode.

I need to know what and why that happened into my hotel. The next days, I stayed in Davao. And I think ay magtatagal pa ako dito sa Davao dahil sa imbestigasyon at kailangan kong asikusuhin ang mga nagkasugat. Pati ang mga gastos. Lahat-lahat ay nasa akin naka-atang. Hindi pwedeng i-atang ko na naman ito kina Mommy at Kuya. They also have company to manage and to lay attention of.

Walang oras na hindi ako dumaan sa iba't-ibang meeting. Minsan pa ay hindi na talaga ako makakain sa isang araw. Tanging kape at biskwit nalang ata ang nasa tiyan ko dahil sa sobrang busy. Pakiramdam ko nga ay sobrang haggard ko na dahil sa kulang sa tulog.

Ugh! After this, I will really relax my self. I need to have a full body massage. Color my nails and a facial screen!

"Ma'am, someone is here." Boses iyon ng Manager ng Beach Hotel ko dito sa Davao. Mag-aalas dose na at nasa harap parin ako ng sandamakmak na papeles.

Mabuti nalang at malaking kwarto ang nakuha ko sa Hotel. Enough to do my work since my office had been burned together with my hotel and resort.

Napatingin ako sa Manager ng aking resort. Kasalukuyan itong nakatunghay sa akin sa pinto. At dahil wala ang sekretarya ko, ito ang pansamantala kong kasama to take care of me since nakaligtaan ko ng alagaan ang sarili ko.

"Who? It's midnight." Wala akong bisitang inaasahan ngayong gabi at mas lalong walang pupunta sa akin na investors or bahagi ng hotel ko dahil hating gabi na.

"Faustino Fajardo daw, Ma'am." Anito.

"Faust-" Napatayo ako ng wala sa oras. Did I just hear his name?! His freakin' name?! "-what?" Gulat kong ani sa aking Manager.

Bigla ay lumuwag ang pagkabukas ng pinto at tumambad sa akin ang binatang tatlong araw kong hindi nakikita. Tanging hanggag text at tawag lang kaming dalawa. Madalang pa nga dahil sa trabaho ko.

Faustino wearing white long sleeve. The 3 upper botton are open. Slacks and his hair are fixed on the side. He wear a black shade and holding a food cellophane? What the fuck is he doing here?!

Natatarantang pinaalis ko ang aking Manager, kapagkuwan ay pang-ilang ulit bumuga ng hininga bago hinarap si Faustino na may ngiti sa labi. Ibinaba nito ang dala sa gilid ng kama ko at saka inalis ang shades.

Hindi ko maiwasang bahagyang mapanganga ang bibig dahil sa angking gwapo niya kahit bakas sa mukha niya ang pagod. His little sweat in his forehead attract him more. Those move while he take off his shade make him hot even more. His sexy smile. I cant deny the truth that I missed him.

"Surprise?" Napakurap-kurap ako at wala sa oras na napaayos ng tayo.

"Is this true? What the hell are you doing here, Faustino?" Tanong ko sa kanya, gulat parin at hindi makapaniwalang nasa harap ko siya.