TW, από εδώ και πέρα τα κεφάλαια θα γίνονται γραφικά
Ξύπνησα, έτριψα τα μάτια μου και σηκώθηκα από το κρεβάτι, ξεφύσηξα
Πήγα στο μπάνιο, έπλυνα το πρόσωπο μου και τα δόντια μου.
Έβαλα ένα μαύρο τζιν και δύο ενωμένες αλυσίδες σε δύο θήκες που μπαίνει η ζώνη (ελπίζω να καταλάβατε), για μπλούζα έβαλα μια κοντή κοντομάνικη μαύρη μπλούζα με ένα περίγραμμα δράκου σε κόκκινο χρώμα, έπειτα έβαλα τα μαύρα κονβερς μου και κατέβηκα κάτω.
Μπήκα στην κουζίνα και είδα τα παιδιά εκεί, η Hayley φορούσε μια γκρι βερμούδα, μια άσπρη τιράντα και παντόφλες, μπορώ να καταλάβω πως σήμερα καλό θα είναι να μην την ενοχλήσουμε πολύ, τα αγόρια όμως μια γκρι βερμούδα μόνο, χωρίς μπλούζα.
Να πω πως εκπλήσσομαι θα είναι ψέμα, η Hayley,ο Nick και ο Liam έτρωγαν δημητριακά στο τραπέζι ενώ o Chase και ο Raph έπιναν καφέ στον πάγκο της κουζίνας συζητώντας για άσχετα θέματα.
Περπάτησα σε ένα ντουλάπι κουζίνας και πήρα μια μπάρα δημητριακών, την άνοιξα και έκατσα πάνω στον πάγκο να φάω
«Καλημέρα» Αναφώνησε η Hayley αφού γύρισε να με κοιτάξει με ένα θερμό χαμόγελο
«Καλημέρα» Της απαντάω χαμογελώντας και πήρα μια δαγκωνιά από την μπάρα, ήρθε ο Chase δίπλα μου, πέρασε το ένα χέρι στον ώμο μου και φίλησε το μέτωπο μου
«Μόνο αυτό θα φας;» Με ρώτησε χαμηλόφωνα ενώ με κοιτούσε
«Ναιπ, δεν πολύ πεινάω» Του απάντησα αφού γύρισα το κεφάλι μου για να τον δω, αχ πάντα μου άρεσαν τα μάτια του, μπλε σαν την θάλασσα, πανέμορφα
«Καλημέρα!» Μπαίνει στην κουζίνα ο θείος Adam με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη του, φορούσε μια άσπρη κοντομάνικη V line μπλούζα με ένα μπλε τζιν και μαύρη ζώνη, όλοι γυρίσαμε και τον κοιτάξαμε
«Έχεις ορέξεις βλέπω» Λέω με ένα μικρό χαμόγελο, κάτι που είναι καλό μιας και χθες όλα ήταν μουντά
«Ναι γιατί υπάρχει περίπτωση να κερδίσουμε αυτό τον πόλεμο» Είπε με ένα χαμόγελο στα χείλη του κοιτώντας με
«Δεν υπάρχει περίπτωση, θα κερδίσουμε... άμα θέλουμε να ζήσουμε» Είπα ενώ στην τελευταία πρόταση κοίταξα κάτω γουρλώνοντας ελαφρά τα μάτια μου για ένα δευτερόλεπτο
«Έχει δίκαιο η Lexi, θα κερδίσουμε γιατί δεν έχουμε και άλλη επιλογή» είπε η Hayley ενώ κοιτούσε όλους στο τραπέζι, στο ένα χέρι κρατούσε το κουτάλι και το άλλο ήταν στηριγμένο στο τραπέζι
