#29 |Bloodbath|

1.3K 102 61
                                    

Οι μέρες περνούσαν και πλέον ένιωθα να χάνω τον εαυτό μου μαζί τους. Μπήκε ο Μάιος μετά από όσο ένιωθα αιωνιότητα, σε έναν μήνα κλείνω έναν χρόνο που μπήκα στην συμμορία, αλλά δεν ένιωθα χαρά, δεν ένιωθα ανυπομονησία για την ζωή γενικά, δεν νιώθω τίποτα παραπάνω από άγχος και θυμό

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου. Έχω να πατήσω πόδι στο πατρικό μου εδώ και 4 μήνες, ήθελα να βρίσκομαι εδώ με τους άλλους μιας και με έκαναν να νιώθω λιγότερο πιεσμένη και αγχωμένη

Αφού ντύθηκα, χτένισα μαλλιά, έπλυνα πρόσωπο και δόντια και κατέβηκα κάτω

«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ» Αναφώνησε ολόκληρη η συμμορία με το που ο κάτω όροφος βρισκόταν στο οπτικό μου πεδίο

Αναπήδησα ελαφρά από το σοκ, ο Chase με την Hayley κρατούσαν μια τεράστια τούρτα σοκολάτας, όλη η συμμορία βρισκόταν εκεί, κάποιοι κρατούσαν ένα μεγάλο πανό που έγραφε «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»
Με κόκκινο χρώμα, κομφετί απλωμένο παντού

Κατέβηκα τις σκάλες αργά και σταθερά ενώ τα χείλη μου ήταν ελαφρά χωρισμένα, χαρά με κατέβαλε καθώς ένιωθα δάκρυα χαράς να απειλούν τα μάτια μου να απελευθερωθούν. Για πρώτη φορά μετά από
Πάρα πολύ καιρό ένιωσα χαρά

Οι τελευταίοι μήνες ήταν γεμάτοι στρες, άγχος και ένα μουδιασμένο συναίσθημα

Ξέχασα τα γενέθλια μου, δεν περίμενα ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο, πάντα με ξυπνούσε η μαμά με τον μπαμπά, βρισκόντουσαν πάνω από το κεφάλι μου ενώ κοιμόμουν πετώντας μου νερό, μετά ακολουθούσαν οι αγκαλιές και οι ευχές και τα δώρα

Φέτος τα γιορτάζω με διαφορετική οικογένεια

Η Chase ήρθε κοντά μου και με αγκάλιασε σφιχτά «Χρόνια πολλά» Ψιθύρισε στο αυτί μου ενώ με έσφιξε λίγο παραπάνω. Αφού σπάσαμε την αγκαλιά μετά απο δύο δεύτερα βρισκόμουν μπροστά ακριβώς στην τούρτα μου έγραφε «Χρόνια Πολλά Alexa» και δύο κεριά που το ένα ήταν 1 και το άλλο 7

«Κάνε ευχή» Αναφώνησε η Hayley

Να καλυτερέψουν τα πράγματα

Σκέφτηκα και έσβησα τα κεριά μου, χειροκροτήματα γέμισαν το δωμάτιο, όλοι είχαν ένα χαμόγελο στα χείλη τους, για αυτή την στιγμή όλοι είχαν ξεχάσει για το τι γινόταν στην καθημερινότητα μας, ξεφύγανε από την πραγματικότητα κάτι που με έκανε να χαρώ ακόμα πιο πολύ, αξίζουν ένα διάλειμμα

Κόψαμε την τούρτα και την φάγαμε, ναι αυτό ήταν το πρωινό μας, εντωμεταξύ είχαν πάρει άλλες 10 τέτοιες για να φάνε οι υπόλοιποι, τι να κάνουμε; Είμαστε πολλοί

The Daughter of AnarcyWhere stories live. Discover now