«Λοίπον» Άρχισα να λέω ενώ είχα βολευτεί σε μια καρέκλα
«Ποιος είσαι;» Τον ρώτησα
«Ρώτα ότι θες εκτός από ταυτοποίηση» Είπε ενώ με κοιτούσε
Είχε ξανθά μακριά μαλλιά με γαλανά μάτια, από ύψος είμαστε ίδιοι και το σώμα του γεροδεμένο
Και τώρα αυτόν τον έβγαλα knockout?
Ουαου
«Κατανοητό» Απάντησα
«Γιατί με ψάχνεται;» Τον ρώτησα
«Έχω ένα ημερολόγια στην τσάντα μου, άνοιξε το και θα βρεις ότι θες» Είπε
Κάτι πάει λάθος
«Επίσης πολύ γενναίο από την δική σου πλευρά να μας φέρεις εδώ και πολύ αφελές στο να πιστεύεις ότι θα μπορούσες να μας νικήσεις» Άρχισε να λέει και να βγάζει κάτι από την τσέπη του νομίζοντας πως δεν το έχω καταλάβει
Χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά πήρα το όπλο μου που είχα πάνω μου και πυροβόλησα αυτόν και τον αναίσθητο φίλο του στο κεφάλι
Το χέρι μου έτρεμε ενώ η αδρεναλίνη στης φλέβες μου έτρεχε
Πρέπει να ξεφορτωθώ τα σώματα
Ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα
Το πάτωμα είναι από μπετό άρα...
Τους ελευθέρωσα απο τα δεσμά τους και τους ξάπλωσα στο πάτωμα, ο ένας πάνω στον άλλον
Τότε άρχισα να ψάχνω τον χώρο
«Που σκατά είναι η βενζίνη;» Ρώτησα στον εαυτό μου ενώ έψαχνα τα ράφια
«Τέλεια!» Αναφώνησα χαρούμενη όταν το βρήκα
Άνοιξα το καπάκι και τους έλουσα
«Χάρηκα για την γνωριμία» Αναφώνησα πριν ρίξω το σπίρτο πάνω τους
Δεν Πρόκειται να καεί ολόκληρο το μέρος
Αλλά και να καεί στα φρύδια μου
Σκέφτηκα και έφυγα από εκεί
Με το που γύρισα στην συμμορία όλοι με κοιτούσαν περίεργα
«Τι;» Ρώτησα
«Ήρθες 1 ακριβώς» Αναφώνησε ο Raf
«Πέρασε πολύ γρήγορα η μέρα» Είπα στον εαυτό μου ενώ έβγαζα την δερμάτινη ζακέτα
«Κυρίως... όλα καλά;» Ρώτησε η Hayley
«Ναι» Της απάντησα
