Vaveyla

.

Sansim yok asktan yana. Yalnizca beklemeyi bilirim ben;bir de onca duydugum laftan sonra yine onu sevmeyi.

Bir degil bircok erkekten darbe yiyip neden tekrar bir erkegin -sevdigimin -kollarinda huzuru ariyorum?

Garip, belki de umut buydu. Kaybedip, kaybedip tekrar dilemek Tanri dan onu kazanmayi. Bu zor olabilir cunku bircok kez kaybettiginde, kazanmayi duslemek hatta beklemek zor, cok zor. Buna basarabilene ne mutlu ancak biz, biz kaybedenler ne olacak?bekleyenler ne olacak? Iste bu da mechul, bunu kader bilir, Tanri bilir.

Bekleyecegim..

Umuttan degil bu yazdiklarim yalnizca tanrinin beni sevdigini veya benim de varoldugumu gorebilmek istiyorum. Cunku ben onunla kucukken cok konusurdum, hep isterdim ve hep olurdu. Buyudum de kirlendim mi tanrim? Hata mi ettim yasayip bunca zamandir? Neden simdi beni duymuyorsun, cevap vermiyorsun tanrim? Sende mi gormemezlikten geliyorsun artik beni? Beklerim. Cocuk olamam tekrar bilirim ama tanrim; ben kucuk ellerim ile bir dua etmistim: "dunyadaki herkes mutlu olsun, gercekten" sira bu duamin kabulune gelmedi mi?