Vaveyla

Baba'ma

Seninle konuşacak cesaretim yok artık bu yüzden yazıyorum buralara. Sana seni şikayet edince kötü oluyorum dimi baba? Ickili kafa ile sol eline bir kuvvet geliyor degil mi baba?
Kaç gece oldu bilmem ama sürekli üzüyorsun kızını bilmem farkında misin. Simdi sana diğer babaları gostersem desem ki böyle böyleler diyeceğin tek şey "bıraksana sen onları,ne babalar var." Ne babalar var diye diye sende onlardan oldun be baba. Gerçekten sarılmak veya sevmek nedir bilir misin sen baba ? "Kızım benim seni seviyorum " demeyi hiç ayık kafa ile denemedin farkında misin ? Sen ickiliyken seviyorsun demekki baba seni böyle mi kabullenmeliyim şimdi ben?
Babalar ağlamazmis,aglatirmis baba. Ya ölümünün ardından yada kapıyı çekip gidislerinin ardından. Kaç kez kollarıma düştün o zikkimdan ölecektin zar zor ben kurtardim seni. Simdi diyorum da kurtarmasamiydim? O zaman alisirdim, bu kadar acı cektirmezdin belki de bana,bize?
Bana hayat veren sensin ya baba,hayatımı bitiren de sensin. Bu nasıl bir çelişki? Duymuyorsun, görmüyorsun dimi gözlerimin kan kırmızısı rengini? Önceden hemen anlardın baba,zor da olsa anlardın.
Diyeceğim o ki baba; sen bu kelimeyi hiç mi hiç haketmiyorsun. Çünkü babalık cebe verilen beş kuruş, hayata gelmemi sağlayan değildir. Hayatını mafetmek, gelecegimi ve geçmişimi çalmak babalık değil. Bunun adını sen söyle. Benim ki alışkanlık bu zamana kadar seni baba sanmak da benim hatam sonuçta.