Vaveyla

Darbe

Herkesin elbette ki unutamayacağı bir geçmişi vardır. Benim de olduğu gibi.
Ve herkesin gelecekte yaşayacakları vardır ki;geriye baktığımda unutulmayacak kadar derin.

Ben ki: 80'ler de 90'lar da yaşamak istemişimdir. O zaman her şey safmış derler. (aşklar, sevgiler, dostluklar.) Zaman geçtikçe insanlar çirkinleşti, yüzsüzleşti. Ve hâlâ saf kalabilen insanlar, bu yıllarda küçük düşürüldü.  

"Adem ve Havva'dan geldik" lafına hayranım doğrusu. Her insan hata yapar, her insan küçük yalanlar söyleyebilir belki, ancak günümüzde bu oldukça fazlalaştı.

Önceden maskeli balolarda takılan maskeler şimdi; insanların yüzünden düşmüyor. Hep bir olduğundan utanma, mükemmellik isteği. "Olduğundan utanma"  bende de var doğrusu. Nedeni ise; insanlar ağlamanın bizi, beni güçsüz gösterdiğini söylüyor. Ancak biliyorum ağlıyorsam yaşıyorumdur.

Çünkü;
geçmişte darbe yemeyen insan,
darbe yemiş insanın halinden anlamıyor.

Çünkü;
ruhun güzelliğine değil;
maskende ki güzelliğe bakıyor.

Ve bu böyle devam ettiği sürece bu dünya maskeli balodan farksız olacak. Ancak 12'den sonra herkes kendi kimliğine bürünecek.