06: Zach

73 19 21
                                    

Elisse

“Elisse, wait! Wait for me naman! You‘re so bilis naman mag-walk!”. Conyong usal ni Kaesha habang hininhingal na nakayuko. Ang Kanan niyang kamay ay nasa kaniyang dibdib.

“Sorry, ang bagal mo kasi mag-lakad, eh.”. Pag-sisisi ko sa kaniya. “What?! Sinasabi mo sa ‘kin, that, it‘s my fault. Na i‘m too slow sa pagwawalk?”. Inis niyang sabi.

“Bakit ba ang conyo mo?”. Natatawa na may halong inis kong sabi. “Why is it bawal?”. Tanong niya na maypagcaconyo pa rin an nagpahagalpak sa ‘kin nang tawa.

Juice ko!

“Hey, what‘s funny? And... And why are you laughing?”. Irita niyang tanong at tska umirap. May pagka-maldito rin pala ito si Kaesha.

I laughed. “Wala, wala”. Nakangiting kong tugon. Muli siyang ngumiti bago lumunok. ‘Lah, an‘yare dito kay Kaesha? Kung nasa anime kami nag-ssparkle na ng totoo ang kaniyang dalawang mga mata.

Agad akong lumingon roon sa likuran. Sino ‘yon? Ay, ang gwapo--grr! Nevermind, psh! Punitik ko ang kaniyang noo.

“Ouchy! Why do you pitik-pitik my noo? It‘s hurt to the maximum power!”. Naiiyak niyang sambit. Nag-piece sign na lamang ako sa kaniya. Sorry naman.

“Sorry naman, tulala‘ng-tulala ka roon sa lalaki, eh.”. Natatawa kong sambit. Ngumiti siya pero bigla rin itong nawala.

“He‘s Zach. He‘s my bestfriend.” Malungkot niyang sambit. Tumango ako at tska hinintay ang kaniyang sasabihin.

“Childhood bestfriends pala.” Tumawa siya. “Ex-childhood bestfriends. ”. Malungkot niyang sabi at parang anytime, ay maytutulo ng luha sa kaniyang mga mata.

“Lumaki kami‘ng magkasama. Simula noong mga bata kami mag bestfriends na kami. Bata pa lang may crush at gusto na ‘ko sa kaniya, pero i don‘t tell him kasi baka wala rin siyang gusto sa ‘kin at baka iwasan niya din ako. I‘m afraid to be rejected and ignored by him, so hindi ko sinabi.” Mahaba niyang sabi at doon na tumulo ang kaniyang luha. Hinagod ko naman ang kaniyang likod para sabihin na andito pa ‘ko.

Kaibigan niya.

Kahit naman kakakilala pa lang namin, ay kaibigan na rin ang turing ko sa kaniya. “Tapos noong lumaki na kami, lalo‘ng lumala ang nararamdaman ko sa kaniya. At doon ko narealize na baka mahal ko na siya. Pero may girlfriend na siya.”. Umiiyak niyang sambit at humikbi.

She wiped her tears. “Kung kailan siya may girlfriend doon ako naglalakas ng loob na umamin. Umamin ako sa kaniya.”. Napa-iyak na naman siya.

“At siyempre, ni-reject niya ako and start that day he never talk to me ever again. Kahit magkasalubong kami, he never smiled at me. I try to talk to him naman but he still iwas-iwas to me.”. Gusto kong matawa sa pagiging conyo but not this time. She need friend na mapapagbuntunan ng sakit.

“Mag o-one year na kaming hindi nag-tatalk.” Mapait siyang ngumiti and she wiped her tears and then stand-up.

“Tara na kain na tayo.”. Ngumiti siya at tska ako hinila. Hindi ko alam na sa mga matatamis niyang ngiti, nagkukubli roon ang sakit at hinanakit niya.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 13, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Stars in the sky Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon