Pushing Limits [COMPLETED] MDV Series #1

Kabanata 54

Kabanata 54

Mark

Natapos ang dinner ng payapa at maayos higit pa sa inaakala ko. I never imagined my self sitting in a dining table with the same people I thought the reason of my broken soul. Yet, they are all here with me. Iyon nga lang ay wala si Lucy na isa ring parte ng buhay ko. 

"Ano nanaman ang ibig mong sabihin? Levi and I is not in rush. You've planned this out already, ano na lang ang mararamdaman ni Lucy?" 

He did not answer me. Sinuklay niya ng kaniyang daliri ang buhok na tumatakip sa kaniyang noo. Nandirito kami ngayon sa lanai at hinainan ng tsaa ng mga kasambahay. Levi and his parents are somewhere in this house, sa pagkakalaam ko'y may business matter na madaliang pag uusapan. Ang kapatid niyang si Cali at ang kasama nito ay natatanaw naming nag uusap malapit sa pool area. 

I bit my lip slightly annoyed. 

"Naabutan ko si Lucy kanina sa condo. She's looking so miserable. Ang sabi niya ay hindi niya alam kung nasaan ka, at bakit hindi mo siya isinama ngayon?" 

I saw his expression froze, but his expression turned blank again. Nakatangin lamang siya sa tsaa na nasa kaniyang harapan. Nilapit ko ang upuan ko upang mas maka usap siya ng mabuti at para mas gawing pribado ang aming usapan. 

"Did you guys fought again? Napapadalas na yata yan, what is it this time?" 

He sighed. I touched his shoulders and it weakened. Nakita kong ngumiti siya ng tipid at hinawakan ang kamay kong nakapatong roon, marahan niya itong hinaplos. Sa hindi ko malamang dahilan ay tila bumibigat ang pakiramdam kong nakikita siyang ganito. 

"Just a petty fight. Don't stress yourself too much." 

Matagal muling katahimikan ang dumaan sa amin. Tinanaw ko si Cali at si Klare na isang metro siguro ang layo sa isa't isa. Hindi ko marinig ang usapan nila pero nakikita kong seryoso silang dalawa roon. 

"Salamat pala sa pag punta. I thought you're not coming." Lihim kong isinatinig. Tinititigan pa rin ang dalawang tao sa pool area. 

"Why wouldn't I? I know this is important to you." 

"And this is important for you too." 

Tahimik siyang muli. 

"Aren't you gonna talk to them?" 

"Kung hindi naman nila hinihingi, para saan pa?" 

"Lourd, I know this is all hard to believe but I want you to know that she didn't do it." 

"I know." 

I gasped. Kunot ang noo ko siyang tinitigan, hindi alam ang dapat maramdaman. 

"Since when?" 

"Hindi na importante pa." 

Umawang ang labi ko at mulilng nilingon ang pool. Now the girl seems so distant, nakita kong hinablot ni Cali ang kamay ni Klare. 

"Are you happy?" 

My mouth went agape. I saw Cali grabbed the girl and pinned her into his chest. 

"I am. And you should be too." 

"I am, as long as you are." He whispered. 

My eyes are fixed into the two people, Klare somehow found her way to lossen Cali's grip kaya't nakalayo siya roon at iniwan si Cali. As if it was my cue, I looked at my brother only to find out he was looking at me. 

His eyes reminds me of his brother. They're strong and intimidating, pero hindi katulad ng kaniyang kapatid na may panahong makikitang malambot ang mga tingin nito, sa kaniya ay tila hindi mo makikitaan nito. The lower features of his face has some resemblance from our mom. Thin lips and perfect shape of chin.