мuʀᴅᴇʀ | ᴠᴏʏᴇᴜʀ
Kimliği bilinmeyen bir seri katil tarafından rahatsız edilen Sun Ah, ne yapacağını bilemez halde etrafındakileri korumaya çalışırken tehdidin zaten çevresinden geldiğini bilmiyordur. Bir bir herkesin örgütlendiğini düşünen Sun Ah, gi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tanrı bilir, şiirim varlığını gizler de şimdi mezar gibi örter eşsiz yüzünü. Anlatsam gözlerinin güzelliğini bir bir, sayıp değerlerini tüketsem sayıların." ↬𝐬𝐡𝐚𝐤𝐞𝐬𝐩𝐞𝐚𝐫𝐞 𝐬𝐨𝐧𝐞𝐥𝐞𝐫
➤ride - dsrt
【ℜ】
Kim ailesinin evi 13.40
"Sun Ah! Tatlım hâlâ uyanmadın mı?"
Annemin giderek yaklaşan sesini işitince keyifsiz bir nefes verdim. Kafamın altındaki yastığı kaldırıp kulaklarıma bastırırken gözlerimi açmamakta direniyordum. Tek bir hafta sonum vardı, neden erken kalkmak zorundaydım sanki.
"Kahvaltıya da gelmedin zaten.." Annem kendi kendine söylenmeye devam ederken kendimi yirminci kattan aşağı bıraksam neler olur diye düşünüyordum. Kapı aralandığında annemin ağzında bir şaşırma nidası fırladı.
"Hayatım, bir misafirin var. Neden hâlâ kalkmadın?"
Sinirle üstümdeki battaniyeyi tekmeleyip yataktan kalktım. Annem arkamdan kısık sesle uyarmaya çabalasa da aldırmadım. Üstüm, kıyafetlerim, saçlarım.. Rezil olmak umrumda değildi. Gelen kimse hoş geldiniz deyip, formaliteden sarıldıktan sonra hoşça kalın diyerek odama geri dönecektim. Gelen her misafire benim de hoş geldiniz deyip samimiyetsizce sırıtmam şart mıydı sanki.
Salona paldır küldür daldığımda koltukta oturan yabancının bakışları beni bulmuştu. Ciddiyetle bakan yüzü benimle birlikte yumuşamıştı, dudakları hafifçe yukarı kıvrılırken ben de omuzlarımı düşürdüm. Gelenin kesinlikle bu kadar çekici biri olacağını düşünmemiştim.
Oturduğu için göz önünde olan kaslı baldırları siyah kot pantolonuyla daha da belirginleşmişti. Öyle büyüleyici duruyordu ki, birkaç saniyeden sonra kendine hipnotize ediyordu. Üzerindeki beyaz gömleği kumral tenini daha da açmıştı. Erkeksi yüz hatlarına karşın iri göz bebekleri yüzüne tezat bir sevimlilik katıyordu. Ancak bakışları soğuk terler döktürecek kadar güçlüydü. Gözlerimi kaçırıp, "Hoş geldiniz." diye geveledim.
"Hoş buldum." dedi, gözlerimin içine bakıyordu.
Yanı başında oturan babam gülümsedi. "Yardımcı olacağınız öğrenci bu, size bildiklerinizi sorgulatır, biraz tuhaf bir çocuk olsa kendi çapında sevimli."
Babamın pet shop işletmecisi gibi beni tanıtmasına karşın koltuktaki yabancı babama ifadesiz bakışlarla baktı. Şaşırsam da babam fark etmemişti, çalan telefonuyla yanımızdan uzaklaşırken bana fısıltıyla, "Bir ara üstünü değiştir tatlım." dedi. Tebessüm ettim.
