мuʀᴅᴇʀ | ᴠᴏʏᴇᴜʀ
Kimliği bilinmeyen bir seri katil tarafından rahatsız edilen Sun Ah, ne yapacağını bilemez halde etrafındakileri korumaya çalışırken tehdidin zaten çevresinden geldiğini bilmiyordur. Bir bir herkesin örgütlendiğini düşünen Sun Ah, gi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni kim hapsederse kalbim bekçidir ona: Hücremde cendereye koyamazsın sen beni. Ama zorlarsın, çünkü sende sıkıştım kaldım: Ben seninim, çaresiz, senindir tüm varlığım." ↬𝐬𝐡𝐚𝐤𝐞𝐬𝐩𝐞𝐚𝐫𝐞 𝐬𝐨𝐧𝐞𝐥𝐞𝐫
➤do i wanna know? - arctic monkeys
medya: min yoongi
【ℜ】
«1 ay sonra
Okul 12.34
"Hey, Yoongi!"
Uzun koridorda yükselen sesle usulca sınıfına giden Yoongi, omzunun üstünden arkasına baktı. Bu sene okullarına gelmiş olan Taehyung, geçen senelerde civar liselerden birinde okuyordu. Onunla tanışmaları pek de hoş bir anı sayılmazdı. İkisi de basketbol takımlarının kaptanlarıydı. Maçı yönetirken birbirleriyle takışmaları da istisnasız her maçta oluyordu.
Turnuva esnasında birkaç kez birbirlerine girmişlerdi. Okul yönetimi pekâlâ onları yan yana getirmese de okul dışında yaptıkları maçlara ve kavgalara engel olamamışlardı.
Okulun geneli turnuvalarda seyirci olduğundan aralarındaki gerginliğin farkındaydı. Üzerlerindeki bakışların yenage sebebi de buydu. Ancak Taehyung, her zamanki alaycı tavrından uzak, kavga etmeyi aklının ucundan geçirmeden gelmişti Yoongi'nin yanına.
Geçen haftalarda Yoongi'nin kardeşi üzerinden yaptığı acımasız şaka ona biraz pahalıya patlasa da -Yoongi arabasının boyasını kazıtıp lastiklerini söktürmüştü- kin beslemiyordu. Zorba biri olduğu herkes tarafından bilinirdi, saygı duyulan bir tipti; ama buna rağmen sadece ufak bir iyi dilekte bulunup gidecekti.
Yoongi ellerini cebine koydu. Boş bir ifadeyle onu izliyor, söyleyeceği şeylerin saçmalığını hesaplıyordu.
"Kardeşin hastanedeymiş, geçmiş olsun demek istedim."
Yoongi bunu kesinlikle beklemiyordu. Şaşkınlığını belli etmemeye çalışsa da Taehyung hemen anlamıştı. Açıklama yapmak ister gibi devam etti.
"Dalga geçmiyorum, gerçekten üzüldüm. Ölümden döndüğünü duydum."
Taehyung samimi bir üslupla kendisine yaklaşsa da Yoongi güvenemiyordu. Bunu neden yaptığını bile anlamıyordu, bundan birkaç ay önce birbirlerini öldüresiye döven ikisi değil miydi?
Yoongi bunu önemsemeyip ormandaki o günü düşündü. Her hatırladığında içinde bir burukluk oluşturuyordu. Üzerinden bir ay geçmesine rağmen üzerindeki durgunluğu bir türlü atamamıştı. Bunun en büyük etkeniyse Sun Ah'ın onunla hiçbir şekilde iletişim kurmak istememesiydi. Onu çok özlemişti.
