Yalancı yarim - Ateşle Dans

Bölüm 22

Sadri Ayşe'ye bakıp "bunu açmam gerekiyor" Ayşe başını salladı. Araba telsizini açtı "efendim Döne abla ne oldu "

"gelmiyor musun "?

"geliyorum yoldayım yarım saate oradayım sen istersen çık annem o kadar süre idare eder "

"tamam "

"ha beni merakta bırakma bir şey öğrendiğinde bilgi ver bir şey olursa aramayı unutma tamam mı "?

"ararım "

"tekrar geçmiş olsun "

"teşekkürler "

Ayşe "kim hasta "

"Döne ablanın oğlu kaza geçirmiş hastaneye kaldırılmış ha doğru Döne abla kim diyorsun değil mi yardımcımız şu ara anneme bakıyor geçen gün banyoda düşüp kaza geçirdi bacağını kırdı birde beli incindi evde yatıyor iki gün hastanede kaldık otele de gelemedim. Şimdi evde yalnız kalmasın diye eve gidiyorum babamın toplantısı varmış bankada "

"geçmiş olsun "

"teşekkürler "

"ailenizle mi oturuyorsunuz "

"evet, neden şaşırdınız "

"ne bileyim sizin gibi yaşayan biri için "

Sadri Ayşe tarafından sorumsuz nerede akşam orada sabah gibi yaşadığını izlenimi vermek canını sıktı. "nasıl yaşadığımı nerden biliyorsun ki"

Ayşe biraz sert bir sesle söyleyince üzüldü. Neden bu kadar çabuk karar vermişti ki tanımıyordu. Oysa Ayşe insanları tanımadan karar veren biri değildi. İlk görünüm önemli olduğunu da bilirdi."bilmiyorum tabi ama gördüğüm kadarı ile çokta aile ortamı gibi değildi."

"arada Tarık'la kalıp dağıtığımız olmuyor değil oda haftada bir ya da iki gece olur yoksa Gülçin sultan kulaklarımı çeker ayrı eve çıkmama izin vermedi. Gülçin sultan kim dersen annem olur"

"izin verse çıkardınız anneden izin alma yaşını geçmiş gibi duruyorsunuz ama "

"annemim deyimi ile kaç yaşında olursam olayım evlenmeden o evden ayrılamazmışım aslında bende çokta rahatsız değilim eve girdiğimde sıcacık sevgiyle güler yüzle karşılanmak insanın hoşuma gidiyor. "

"öyledir herhalde "

"Sanırım sizin aileniz burada değil "

"bir ailem yok sadece ben ve dedem var oda uzak yol kaptanı öyle olunca yılda birkaç defa bir araya geliriz oda bir hafta ancak olur bir otelde öyle olunca ait olduğumuz bir ev bile yok çoğunlukla yurtlarda kaldım iki yıldır ev dediğim yerde Naz ve arkadaşlarla kalıyorum. Çocukluğumdan birkaç anı var anneannemin beni kapıda karşıladığını o kadar o gittikten sonra öyle duyguları yaşamadım bilmem "

"anlıyorum üzüldüm insan sevildiğini önemsendiğini görünce mutlu oluyor "

"öyledir "

Sonrasında Ayşe önüne bakıp sessizliğe büründü Sadri dikkatini yola verdi ama arada yan gözle Ayşe'ye bakıyordu. Site girişinde Sadri'nin arabasını gören görevli hemen kapıyı açmış ve dışları çıkıp karşılamış ve "hoş geldiniz Sadri bey "

Sadri el kaldırmış "selam murat nasıl gidiyor "

"iyi efendim sayenizde çok iyi "

Yanında Ayşe'yi görünce biraz şaşırmış "Ayşe sende hoş geldin "