NOT; SEN KİMSİN

okul dergisi

Utkuyla el ele okula girdiğimizde tüm gözler üstümüzdeydi. Ben haftalardır dikkat çekmeye çalışmadan yaşayıp gidiyordum aslında ama yanımda aşırı yakışıklı bir çocukla el ele yürümekte fena sayılmazdı hanii. Gözlerim Atakanı aramıştı ve bizim gruptakileri ama ortalıkta yoklardı. Çok geçmeden Sudeyle buluşucağımız kantine gittik onu görünce Utkuyla bir ağızdan 'merhaba'dedik. Kız yaptığı seçimden memnun kalmışa benziyordu. Bizi okulun bodrumuna doğru götürdü burada böyle bir yerin varlığından elbette haberim yoktu, kısaca etrafa göz gezdirdim. Flaşlarla dolu olduğu kesindi  bizi anında çekmeye başladılar daha durumu tam idrak edememiştim bile. Eli elimdeyken başını omzuna yaslamıştım oda saçlarıma minik bir öpücük kondurmuştu benim suratımdaysa kocaman bir gülümseme vardı. Bu resimi kapağa koymaya karar verdiler. Sonrada bizi sandalyelere oturtup ortamıza bir ses kayıt cihazı bıraktılar. Gözlüklü çocuk 'nasıl tanıştınız ne kadardır sevgilisiniz'diye sordu. Ben tam bir kahkaha patlatıp sevgili değiliz diyecektim ki Utku söze girdi 'onun motor yerini kapmıştım ee ne demişler küçük kavgalar büyük aşklar' anlamsızca böyle bir söz mü vardı diye düşünmeye başladım. Sorulara birbirimizi yıllardır tanıyormuşuz ve çok aşıkmışız gibi yanıt veren Utkuyu konuşma boyunca şaşkınlıkla izlemistim sonrasında teşekkür ederek çıktık oradan. Utkuya 'bu gösteri de neyin nesiydi' diye sormustum ama cevap alamadım.

1 hafta sonra

Okula utkunun güzel aracıyla giriş yapmış bulunmuştuk bir haftadır Atakan okula gelmemişti işin ilginç yanı grubun kalanı da Atakanı görmemişti. Dergimiz yayınlanmıştı ve gruptakiler hemen beni kenara çektiler. Kerem ' kızım çok yakışıyorsunuz sevgilisiniz dimi artık saklamayı bırak'. Diyerek sitem etti hepsi bi yandan ne kadar yakıştığımızı konuşuyorlardı. Bu arada 1 haftadır her gün not almıştım ama hiç birini açıp okumadım okulun bahçesinde çakmakla yaktım. Atakanın yokluğunda Utkuyla yan yana oturmaya başlamıştım. Dersteyken 'aşkım akşam bi film izleyelim mi' diyen ve piçimsi gülüşünü takınan utkuya gülüp olumlu anlamda kafa salladım.

Eve gelip pijamalarımı giymiştim ve zulamdan abur cuburlarımı alıp film odasına geçtim Utku henüz gelmemişti bende bir kaç film aradım. O sırada kapı açıldı bakma gereği duymadan 'aşkım gel bak tam bize göre bi film buldum' diyip güldüm. Ses gelmeyince arkamı dönmüştüm karşımda Atakan duruyordu. Önüme okul dergisini bıraktı ve bağırarak konusmaya başladı 'kızım ben sana ne yaptım da bunu yapıyorsun he anlamıyorum bunca yıldır seni herkesten korumaya çalışıyorum sense gelip bu dergiyi kapıma bırakıyorsun. Neyin inadı bu' konuşmasına giriş yaptığı öfkeli ton yerini ses titremesine bırakmıştı. Benimse tek düşündüğüm o dergiyi oraya kimin bıraktığıydı. 'Üstünde bir not varmıydı?' Diye sordum. Atakanda elinde ki pembe kağıdı bana uzattı işte bu 1 haftadır kaçtığım gizli sapıktan başkası olamazdı. Kağıdı ürkerek açtım içinde 'kıskandın değil mi daha bunlar iyi günlerin' yazıyordu. Çok korkmuştum ama suçu üstüme almaktan başka çarem yoktu. Atakanla bu sefer bir şey konuşmadan sadece oturduk bir süre sonra utku gelmişti şaşkınlığını gizleyerek yanıma geçti. Ikisinin ortasında kalmıştım yeniden ses çıkarmadan bir film seçiverdim ve sakince izledik. Aradan biraz zaman geçmişti kafamı Utkunun omzuna yaslamıştım daha doğrusu Atakanın varlığını unutmuştum Utku bu hareketim karşısında gülümsededi ve koluyla bedenimi sarmaladı. Atakan bir iki kere öksürünce yerimde doğruldum ve filmi durdurdum ona doğru döndüm. 'Bugün keremle konuştum Haleyi görmüş' duraksadım donakalmıştı devam etmemi istiyor gibiydi ' bizim okula geçmiş parmağında yüzük yokmuş' dedim sonra ekledim 'yarın okula gelirsin artık'. Atakan hiç bir şey söyleyememişti Utkuya baktığımdaysa piçimsi gülümsemesi suratındaydı o kadar güzel gülüyordu ki gamzelerini parmaklarımla test edip tam gülüşünden öpmek istiyordum. Kapı tıklatılınca yerimde doğruldum gelen babamdı 'Atakan oğlum Hale diye bi kız gelmiş seni kapıda bekliyor' dedi. Bu sefer ben de acayip şaşırmıştım Atakan gözlerimin içinr bakınca 'git' diyebildim sadece...

Aradan saatler geçmişti Atakan geri gelmemişti Utku uyuya kalmıştı bense o filmden diğerine geçip duruyordum. Sonra merakıma yenik düşüp cama koştum siyah perdeleri aralayarak karşıda duran eve doğru baktım dışarıda kimse yoktu ya gitmişti ya da eve girmislerdi. Odama gidip üzerime bir hırka aldım telefonumu da cebime atıp dışarıya çıktım. Salonun ışığı yanıyordu kapıyı bir kaç kez çaldım kapıyı açan kişi Haleydi. Gözleri ağlamaktan şişmişti üstünde Atakanın gömleği vardı biraz sonra Atakan geldi hemen arkasında durdu dudağının kenarında ki kırmızı ruj izini fark ettim. Gözlerim dolmuştu. Hale ' senin en başından beri Atakanı sevdiğini biliyordum' dedi ama halinden oldukça memnundu. Bu kızi hiç sevememiştim zaten oda benden hep nefret etmişti. Üstümde ki hırkayı çıkardım ve Atakana verdim onun hırkasıydı sonra tek kelime etmeden terk ettim yerimi.

Utkunun yanına gittim kapıyı sertçe kapattım uyanmasını istiyordum uykulu ve şaşkın gözlerle bana baktı bende yanına oturdum onu doğrulttum yüzune iyice yaklaştım dudakları dudaklarıma tam ďeğecekken kendini geri çekti. 'Bu yaptığının Atakanla bir ilgisi var mı?' Dedi. 'Şey ben yani ev-et ama hayır yani işte' diye kekelerken işaret parmağını dudağıma yaslayarak beni susturdu. 'Lina yaşadıklarını anlıyorum onu nasıl sevdiğini de görebiliyorum, ama beni bunun için kullanamazsın bi gün beni öpmeyi cidden istersen kalbinin bana ait olmasına dikkat et lütfen' dedi. Aslında onda gördüğüm tamamen gönül eğlendiren bir tipti bu cümleleri kurması hatta beni öpmek istememesi biraz bocalamama neden olmuştu. O sırada koltuğun yanında ki pembe notu gördüm bu Atakanın notuydu biraz incelediğimde notun açıldığını gördüm Utku fark etmesin diye elime alıp buruşturdum. 'Ben gitmeliyim' diyerek odadan çıktım. Kendi odama geçtiğimde not kağıdını açtım. 'Benden bir kişiye bahsetmeni istiyorum bu kişi Utku mu? Atakan mı'? Kıpss ♡