Selam
Günün Sözü
"Aya öfkelenmişim ben.İşte böyle kapkaranlık bir gece olmuşum."-Mevlana Celalleddin Rumi
"İsyan 'dan alıntıdır."***
Yine yetersizlik hissi...
Ve yine bedenimi ele geçiren korku...
Sahilde sabahlamıştım.Telefonumu alıp saate bakacaktım ki Erim'den bir mesaj.Şöyle yazıyordu;
"Neden kaçıyorsun Nihal?Gerçeklerden,korkularından niye kaçıyorsun?"
İlk başta bunları neden yazdığını düşündüm.O da biliyormuydu, Benim ailemin olmadığını...
Erim'i aramak istedim bir an.Ona ihtiyacım vardı belkide...
Ve Erim'i aradım...
-"Erim"
-"Nihal"
Onun sesini bile özlemişim...
-"Sana ihtiyacım var"
Bunu söylerken bir an bile tereddüt etmedim.İlk kez...
-"Maalesef bayan.Ayak işlerinizle ilgilenmiyorum"
-"Cidden ihtiyacim var"
Bunu söylerken sesim olduğundan fazla çıkmıştı ve o an gözlerimden dökülen yaşları farketmiştim...
Ne acı
-"Neredesin?"
-"Sahilde"
-"Geliyorum"
Telefonu ilk kapatan ben oldum.
Erimle biz nişanlıydık.
Tabi hayat kan nehrine dönüşmeden önce...
O yüzden onu kendime yakın hissediyordum.Bir o kalmıştı.
Belki o da giderdi.
Kim bilir?
O gelene kadar ne dağılmış saçlarımı düzelttim nede akan gözyaşlarımı sildim.Onun yorulduğumu fark etmesini istedim...
Yirmi dakika sonra Gelmişti.
-"Selam"
-"Selam"
Ensesini kaşıdı.
-"İyimisin diye soracağım ama baya dağılmışsın sen"
Sadece dış görünüşümden yola çıkarak mı bunu söylemişti merak etmiştim.
Yanıma doğru geldi.
Yüzümü avuçlarının içine aldı ve şöyle söyledi;
-"Ağlayabilirsin."
Başımı omzuna doğru koydum.Saçlarımda gezdi elleri.Sanki sakinleştirmek ister gibi.
Ben onun dışımı değil içimi görmesini istiyordum.
Ve gördü...
Ruhumdaki yaralara yarabandı uzatmasını istiyordum.
Ve yaptı...
Kendimi bıraktım.Gözyaşlarım sele dönüşmüştü.Ama onda hala tuhaf bir sakinlik vardı.
-"Bize ne oldu Erim?Böyle olmak zorundamıydı."
Ve yine klişeler...
Benden ayrıldı ve ellerini açtı.
-"Kanlar."dedi "Heryerdeler."
"Ben mahvettim ve özürdilerim."
Gözleri dolmuştu.-"Dileme..."dedim yüksek sesle. "Hiçbirşey normale dönemez.Sen özürdilesen bile yine birileri ölü ve biz hayattayız bu hiçbirşeyi değiştiremez."
Hiç bir şey söylemedi.Bir ara dudakları aralanacak gibi oldu ama ne söyleyecekse onu içine atmaya karar verdi.
Kanlar Heryerdeydi...
***
Kısa oldu ama.
Düşünceler sizdenn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DAVA
General Fiction"Onu öldürmüşler"dedi babaannem. Ufaklık gözyaşlarını tutamadı. "Ne yapacağız"dedi. "Nasıl devam edeceğiz"diyerek kollarıma yapıştı. Şoktaydım.İçim yanıyordu ama güçlü görünmek zorundaydım.