Keisha's pov's:
" I-kaw?" Bulong ko saking sarili ng makilala ko ang taong nasa harapan ko ngayon.
Ngumisi ito sakin na para bang natutuwa pa ito sa nakikita. Bigla ko nmn binawi ang tingin ko dito at umupo sa kaharap nitong upuan.
" Kailan kapa nakabalik?" Tanong ko sa kanya habang sa iba ang paningin ko.
Mahina itong tumawa na mas kinainis ko.
" Kakarating ko lang, kaya naisipan kong ikaw muna ang puntahan ko!" Saad nito, Halata sa pananalita ang kaseryusuhan.
Napatingin na ako sa kanya ng seryuso.
" Bakit pa? Para ipamukha sakin ang nakaraan !" Mahina kong sabi sa kanya dahil baka marinig kami ni Lola.
" Bakit kinakain ka parin ba ng kunsensya mo? Pero balita Ko hind ka parin nagbabago pumapatay ka parin ng tao!" Nakangiti nitong bulalas sakin.
Tinignan ko lang sya ng walang ano mang emosyon, at hindi ko na mapigilan ang sarili ko baka mapatay ko sya mismo dito.
" Kong gusto mo pang mabuhay umalis kna at wag na wag ka ng magpapakita sakin.!" Bulong ko habang mariin parin ang titig ko sa kanya.
" Hindi nmn ako magtatagal dito, dahil hind ko nasisikmura ang taong nasa harap ko!" Bulalas nito.
Hindi ko napigilan ang sarili ko at bigla ko syang sinugud, hawak ko na ngayon ang leeg niya, bumabaon na ang kuku ko sa kanyang balat.
" Sinusubukan mo talaga ako! Hannah !" Bulong ko sa kanya.
Ngumiti lang ito sakin kahit nahihirap na ito sa paghinga. Mahigpit na ang pagkakasakal ko sa kanya.
" Apo ito na ang meryenda nyo!"
Bigla ko syang nabitawan ng marinig ko ang boses ni Lola sa kusina.
Tinignan ko sya ng matalim pero hindi na nito ako pinansin dahil naghahabol ito ng hininga.
" Ohh apo anong nangyare,?" Saad Niya ng makitang namumula ang mukha ni hannah .
"A-ahh Wala po Lola!" Agad ko nmn kinuha ang tray na my lamang juice at cup cake.
"Tlga ba? Sandali lng akong nawala pero my kakaibang nangyare dito, ikaw nmn apo magpakipot ka nmn!" Ramdam ko ang kakaibang pinapahiwatig Niya.
" Lola mamaya na po Tayo magusap, kailangan ko lang po syang taposin, ahh I mean may tatapusin lang po kaming kuwento!" Gusto kong batukan ang sarili ko dahil kong ano-ano ang sinabi ko.
" Ahh sige pagbutihan nyo huh!" Hindi kona pinansin ang mga sinabi ni Lola.
Napaharap na ako sa kanya. At kita ko nmn ang walang emosyon nyang mga Mata.
" Pwde ka ng umalis!" Saad ko sa kanya.
Ngumisi ito sakin, nakahawak parin ito sa kanyang leeg.
" Wala ka parin talagang pinagbago!" Agad na itong tumayo.
Tumingin ako sa kanya ng nakangiti.
" Wag mo ng balakin na bumalik pa rito, baka matulad ka nya" Saad ko sa kanya.
Tumalim nmn ang tingin nito sakin, na wala lng nmn sakin.
" Ang sama mo mas masahol kapa sa demonyo!" Saad nya na halos maglabasan na ang ugat sa leeg.
Tumawa lang ako sa kanya at naglakad papalapit sa kanya.
" Kaya wag mo na akong subukan, natalo kana dati kaya wag ka ng magbalakan ngayon dahil baka bangkay ka na lang babalik sa states !" Bulong ko sa kanyang tinga.
Agad nmn akong dumestansya sa kanya, kita ko ang pagpipigil nya.
" Wag ka ng magalit kasalanan nyo rin nmn yon, buti lang sya lang ang nasa hukay ngayon at hindi ka nasama" pahabol ko ulit sa kanya.
Naglakad na ito paalis na galit na galit na pagngisi na lamang ako.
A/n: hello guys thanks for reading Sana po echeck nyo rin yong iba ko pang story.
The dangerous Mermaid
A Wild prince Charming
kya please baka nmn hehe thank you
YOU ARE READING
My target is pretty ❤️(On Going)
אקראיKaya mo bang magpatawad sa taong alam mong isa sa mga dahilan ng pagkasira ng buhay mo. Paano kong mahulog kana lang bigla sa patibong na hindi mo inaasahan. Paano kong ang taong gusto mong ibaon sa hukay ay unti-unti mo na palang minamahal. Hello...
