Elizabeth Bell Black

Bir Parça Huzur

O günümün çoğunu Remus la geçirmiştim sohbetler muhabbetler ama ben huzursuzdum babamın oradan çıkması beni hem mutlu hem de huzursuz ediyordu 

Remus ile vedalaştıktan sonra Harry nin yanına gittim "Sirius olayını önceden öğrendiğini varsayalım" Harry gördüğümde ona sıkı sıkı sarıldım ama Harry bana pek sarılmamıştı ama o an bunu pek önemsememiştim 

-Harry halanı şişirdiğine inanamıyorum ama iyi olmuş ona insan haddini bilmeli dimi ama 

Harry noldu geldiğimden beri bana soğuk davranıyosun dediğimde Ron ve Hermione geldi

-Selam Bell dediler aynı anda 

-Selam çocuklar ben de tam sizi soruyodum o sırada Harry nin zihnine bir mesaj iletttim

Bu konuyu daha sonra mutlaka konuşalım dedim ve Diagon yoluna gittim ihtiyacım olan şeyleri aldım daha sonrada Pan ve Draco ile konuştum konu babamdan açılmıştı 

-Baban kaçmış kuzen 

-Evet kuzen kaçtı dedim buruk bir gülümsemeyle 

-Bak Bell okulda bu konuda bir sorun olursa bize gelebileceğini biliyosun dimi biz senin ne olursa olsun yanındayız 

-Tabiki de biliyorum Pan dedim ve saatlerce sohbet ettik akşam eve döndüğümde dedem bu akşam Severus la zihnibend dersi yapman daha uygun olur dedim bugün oldukça yoruldun yeni bir şey öğrenmeye hazır değisin dedi ve beni Severus un yanına götürüp odadan çıktı 

-Merhaba Bell

-Merhaba Profesör dedim ve 2 saatlik derse başladık

Ders bittikten sonra  

  -Artık zihnine biri girse bile rahatlıkla atabilirsin bir sonraki derste bu konuyu tekrar ederiz olur mu

-Olur profesör tekrar ederiz dedikten sonra yorulmuştum tam arkamı dönüp gidecekken

-Bell  bu konuda ne düşünüyosun o geri geldi
                                      
-Profesör konuyu sonra konuşsak şuan çok yorgunumda   
       
-Olur iyi dinlen kendine iyi bak iyi geceler ve onun gelmesi senin benim kızım olduğu gerçeğini değiştiremez bunu bil Bell söylediği sözler üzerine sarıldım kaybedicek gibi çok huzursuzdum o da bunu hissetmiş olucakki benimle konuşma ihtiyacı hissetmişti ağlamaya başlamıştım o ise sadece sessizce sıvazlıyodu beni sakinleştirmeye çalışıyodu ardından gözüm camdaki simsiyah tüylü köpeğe takılmıştı ağlamamı zarzor durdurup Severus a döndüm ve 
                                       
 -Profesör bahçedeki köpeği sevebilirmiyim dedim üzgün olduğum için izin verdi Bahçeye çıkıp köpeği sevmeye başlamıştım oda benim yüzümü yalamaya devam ederken Severus o sırada bana dönüp 

-Ben hemen geliyorum buradan ayrılma Bell dedi sessizce tamam demekle yetindim ve köpeği sevmeye geri döndüm çok haylazdı yüzümü yalıyodu sürekli sanki onu sevdiğim her an içimde bir şey kopuyodu huzur buluyodum bir kaç gündür aradığım şey buydu huzur ardından dedem yanıma geldi

-Bell oldukça geç oldu hadi yatağa dedi bende onu takip ettim yatağa uzandım 

-İyi geceler Bell dedi tam gidecekken 

-Dede yanımda kalsan lütfen dedim 

-Olur dedi yanıma geldi başımı uzun sakallarının döküldüğü göğüsüne yaslandım ve huzur içinde bir uykuya daldım

1 Eylül Günü

-Evet dede herşeyim hazır gidebiliriz dediğimde Hogwarts a geldik odama gidip yerleştim

Akşam yemeği başadığında Draco ve Pan le sohbetimiz dışında Slytherrin evi dışında okulun yarısı bana iğrenir bakışlar atıyodu gözüm Gryffındor masasına takıldı gözlerim Harry buldu o da bana diğerleri gibi bakıyodu pislikmişim gibi akşam yemeğinin ardından Hermonie yanıma gelip

-Bell gelmek ister misin

-Tabiki de dedim yüzümdeki zoraki gülümsememle aslında pek istemiyodum ama Harry ile konuşmam gerekiyodu Hermione yi takip ettim be geldiğimde Weasley ler Harry ve Hermione dışında herkes gitmişti Hermione gözüyle diğerlerini de gönderdi sadece biz kalmıştık altın üçlü ve ben konuşmaya başladım

-Noldu neden bana öyle bakıyosunuz

-Neden mi baban annem ve babamın öldürülmesine sebep oldu

-Benim babam öyle bir şey yapmadı hiç birşey bilmiyosun etrafındakilerin söylediği her şeye inanıyor musun diyelim babam böyle bir şey yaptı benim bu olaydaki suçum ne 

-Onun kızısın bir katilin kızı dedi Harry O sırada Ron ve Hermione de çıkmıştı

-Gerçekten böyle mi düşünüyosun 

-Evet kesinlikle senin gibi biriyle aynı ortamda durmak bile istemiyorum dedi omuz atıp yanımdan geçip gitti gözyaşlarımın akmasına izin vermiştim Hermonie ve Ron yanıma gelmişti 

-Ama ben bir şey yapmadım dedim sadece Hermonie hemen bana dönüp

-O sadece sinirli siniri geçince özür dileyeceğine eminim Harry tekrar aşağıya inmişti özür dilicek sanmıştım yanımdan geçti ve asasını aldı
-Gerçekleri öğrendiğinde bana böyle davrandığın için pişman olucaksın Harry Potter dedim ağlayarak bu sözleri duyan Harry 

-Adımı ağzına almayı bile deneme dedi ve yatakhanesine çıktı Ron da onun ardından 

-Sakinleştirsem iyi olucak dedi ve gitti 

-Ben artık gidiyim Herm sana iyi akşamlar dedim ve astronomi kulesine çıktım ayaklarımı sarkıtmış oturuyodum düşebilirdim ama umrumda değildi ayağa kalktım ve havayı ciğerlerime çektim ama ağlamam durmak yerine şiddetlenmişti o sırada ayağım kaydı düşüyodum 

"Arkadaşlar gerçekten yazmak için çok emek veriyorum lütfen votelrinizi yazarınızdan esirgemeyin 795 okunmayı geçtiğimiz için en uzun bölümümü yazdım medyada Harry ile konuşması başladıktan sonra Bell in içinden geçen şarkıdır diye düşündüm seviliyosunuz" 

Oy sınırımız bu bölüm 7 sayısını çok övdük 7 olsun

745 kelime