14

4.5K 163 18
                                    

- ილო
- ხო ეგ ჩემი სახელია
- გული გ ა მ მ ი ს კ დ ა!!!!!
- კი მთელმა ავტობუსმა დავინახეთ
და გაიცინა.. ნატი და დემეც ჩვენკენ იყვნენ შემობრუნებულნი და ისინიც იცინოდნენ.
- თქვენც იცოდით ხოო?!
მივაძახე ორივეს.
- ნატი მივტრიალდეთ ჯობია თორე უკვე იწყებს
- უხ დემეე
და ყველამ
კვლავ სიცილი ატეხეს... მე კი ყურსასმენები გავიკეთე და აქეთ მხარეს გადმოვიწიე ისევ... თითქოს გაბრაზებულო ვიყავი ... და თითქოს ეს სიურპრიზი სულაც არ ყოფილიყო ჩემთვის ყველაზე ემოციური...
ავიღე მობილური და სანდროს მივწერე მესიჯი
" სანდროოო :)))))"
" ამ სმაილით სწერვობა გამოხატე?"
" დემეც და ილოც
აქ არიან;)))ნეტა უცბად ორივეს რატომ მოუნდა წამოსვლა?"
" შენთავს ვფიცავარ მხოლოდ ჩემ გამო არა :DDDD"
" კაი მოგხედავ რომ ჩამოვალ"
" დაგელოდები პრინცესა"
" უხხ ალექსანდრეეევ"

უცბად ვიგრძენი როგორ მომხსნეს ცალი ყურსასმენი გავატრიალე თავი და ჯანდაბა... ისე ახლოს ჰქონდა ჩემს გვერდზე მჯდომს
თავი მოწეული რომ
შევკრთი...მისი თვალები იმდენად ახლოდან დავინაზე და მისი გვერდული ღიმილი რომ ეჭვი გამიჩნდა წინ კიდევ ამდენი საათი მის გვერდით როგორ გადავრჩებოდი ცოცხალი და ჯანმრთელი ...
- რას შვები ?!
ძლივს ამოვიღე ხმა ,მან გაიღიმა და მითხრა
- არაფერს უბრალოდ რას უსმენ მაინტერესებს.
და ყურთან მიიტანა... ხო ჯანდაბა თან ზუსტად ამ სიმღერის დროს
" We have no past we won't reach back
Keep with me forward all through the night"
გუშინდელი ღამე მახსენდებოდა ამ სიმღერაზე და ამიტომაც ვუსმენდი ეხლა... შევხედე ილოს და ქვემოთ იყურებოდა და კვლავ იღიმებოდა.

"And once we start the meter clicks
And it goes running all through the night
Until it ends there is no end"

ახალგაღვიძებულზე მგონი უფრო სიმპატიური იყო ... ის ისე ახლოს იყო თან ორივე ერთს სიმღერას ვუსმენდით .ეს თითქოს გვაერთიანებდა და ამავდროულოდ მკლავდა ხო არ შემეძლო ...აღარ შემეძლო მასთან ასე ახლოს ყოფნა.
"Oh the sleep in your eyes is enough
Let me be there let me stay there awhile ..."
მოულოდნელად მოიხსნა ...
- ნოემებერში " თებერვალს " უსმენ, დილის 8 საათზე " კი ღამეზე სიმღერას ...ჰმმ რა საინტერესო ადამიანი ხარ ლილე .
- კი ეგ ვიცი ,მაგრამ შენ ცოტა რომ ვერ ხარ მაგაშიც ვწრმუნდები .
- კაი ცოტა გაიღიმე ტო ,თორე უკვე მართლა მგონია მაგრად გაგიტყდა რომ წამოვედი.

მე + შენ = ჩვენWhere stories live. Discover now