Unuttuğumu sandığım her saniye acın doluyor içime.
Acın mı?
Öyle böyle değil yarim dediğim adam gitmiş.
Bir sabah kimsesizliğime uyanmışım.
Ve artık her sabah sensizliğin sessizliğinde uyanıp boğuluyorum.
Bilmiyorum sen mi vazgeçtin benden.
Ben mi seni hep yükselttim gönlümde göklere.
Alıştım sensizliğin çığlıklarına. Korkuyorum bir gün çıkıp gelirsen.
Ve ben yine sana alışırsam.
Ve sen yine yok olursan.
Gelme hasret yanım.
Yine sevmek istemiyorum seni.
Aslında hiç gitmedin ki benden.
Hep içimde büyüttüm besledim aşkını. Ama sen yine de gelme korkuyorum
Miraç Emel
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKZEDE 2 #wattys2017
Poetryşiirlere son hız devam her şiirde benden ve geçmişimden bir parça bulacağınıza eminim
