Zaman kavramını yitireli bende çok oldu.
Sen gittiğin günde yitirdim belki de.
Güneş doğmuş güneş batmış.
Ben aynı yerde takılı kalmışım.
Pili biten saat misali.
Tik tak tik tak.
Devamlı adını sayıklar olmuşum farkına varmadan.
Beraber kurduğumuz hayallere dalar olmuşum hep.
Sensizlikte seni arar olmuşum..
Sensizlikte seninle var olmuşum.
Özledim kelimesi yetmez hislerimi anlatmaya.
Ben senle tek olmuşum. Aynı nefesi alıp verir gibi.
Bir bütün bir vücut gibi.
Sende var olduğumu bilmeden senden koparılmışım.
Özlüyorum her zerren ile
Elini tutup yürümeyi.
Senle geçen günleri.
Adın dilimde tespih sanki.
Gözlerinde kaybolmayı özledim en çokta.
Sözlerinde dinlenmeyi.
Belkide mutluluktan ağlattığında takılı kaldım sende.
Bozuk plak gibi.
Hep aynı melodi kulağımda.
Sesin duyduğum en güzel ses idi sevgili.
Miraç EMEL
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKZEDE 2 #wattys2017
Poetryşiirlere son hız devam her şiirde benden ve geçmişimden bir parça bulacağınıza eminim
