Deliriyorum galiba....
Heryerden senin bir anın....
Her köşeden sana ait bir eşya...
Hayalin zaten yanımda....
Sessizce dinliyor....
Uyuyorum, uyanıyorum SEN....
Ah ne haldeyim bir bilsen....
Yokluğun bende şizofreni oldu....
Senle yatıp senle kalkmaktan farksız....
Her düş bir uçurum.....
Bir elveda diyemeyecek kadar aciz....
SEN......
İçimde bitmek bilmeyen yangın....
Kül olmayan sevdam....
Ne kadar git desemde olmuyor...
Cenneti de sende tattım.....
Cehennemi yokluğunda anladım......
Anladım ki "kişi sevdiği ile imtihan olur" sözünü sende yaşıyorum.....
Biliyorum ne kadar inkar etsemde boş, seviyorum....
Her kapıya SEN diye bakınca anladım....
Kelimelerin kifayetsiz kalmışlığını yaşarken....
Diz dize oturmak değil mi bu imtihan....
Yoksun orda biliyorum ama.....
Bir sonu gelmeyen ama daha.....
Miraç Emel
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKZEDE 2 #wattys2017
Poetryşiirlere son hız devam her şiirde benden ve geçmişimden bir parça bulacağınıza eminim
