Belki bir sığınaktı aradığım...
Belki de yakacağım bir gemi...
Umudum deyip sarılacağım...
Babam gibi adam sandığım...
Yaktım, yıktım...
Fırtına olup yıprandım...
Dinmedim, sayıp sövmedim...
Yıkıntılar arasında kaldım...
Ve yine tek başıma ayağa kalktım...
Kadındım, tektim, yıkıntılarımdan yeni bir ben yaptım...
Miraç EMEL
27/10/2017 cuma
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKZEDE 2 #wattys2017
Poetryşiirlere son hız devam her şiirde benden ve geçmişimden bir parça bulacağınıza eminim
