"Güzel çekiyormuş aslında." dedi hafifçe. Boğazını temizleyip devam etti. "Yani demek ki bir fotoğrafı güzel yapan şey, hislermiş."
Hırsla araladım dudaklarımı. "His, mis yok. Dümdüz bir fotoğraf işte."
Yüzüme yaklaştı yavaşça. "Emin misin?" dedi ma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"ne kaybettin ki ağlıyorsun? ne getirdin ki kaybettin? ne yarattın ki yok oldu? ne aldıysan buradaydı. ne verdiysen buradaydı."
*
Ekim/2017
Sınıf arkadaşlarımın arasından sıyrılıp orta taraflarda bir yerlere oturdum. Yanıma bir aydır hemen her gün beraber oturduğum Ece yerleşince birbirimize gülümsedik. Ece çarşaflı bir genç kızdı. Her gün siyah çarşafınıgiyer, üzerindeki kötü bakışlara aldırmadan dinine uygun yaşamaya çalışırdı. Dünya'nın en iyi kalpli en güzel kızıydı.
Bugün ki derse hocamız ilk defa girecekti. Bize söylenene göre bir sağlık problemi yaşamıştı. İşlemediğimiz dersleri dosya olarak her ders için dağıtmıştı.
Kapanan kapının sesi kalabalığın ardından bize ulaştığında küçük bir uğultunun ardından herkes sustu. Hoca sakin adımlarla, gülümseyerek geldi ve masaya kitaplarını bıraktı. Kısa bir şekilde kendini tanıtırken gözleri üzerimizde dolanıyordu. Arka taraflarda olan bakışları yavaşça bize doğru gelmeye başladı. Bende ve Ece'de olan bakışları umursamazca teğet geçtiğinde bir an duraksadı. Tekrar gözlerini kaldırıp Ece'ye baktı ayrıntılı bir biçimde. Ben bu tavrı karşısında rahatsızcakıpırdanırken, Ece de gerildi. Hoca bir şey söylemedi ama biz tüm sınıf olarak anladık tavrının sebebini.
Ece'yegiyiminden ötürü bakışlarıyla psikolojik baskı yaptı birkaç hafta boyunca. Ece bu adamın dersinden her çıktığımızda bakışlarından dert yakınır, sinirle söylenirdi. Hocanın yüzüne karşı da sert çıkmak istiyordu ama ben tutuyordum. İllaki bu olay patlak verecekti ancak ilk başlatanın hocanın olması bizim lehimizeydi.
Üç hafta sonra aynı dersteydik yine. Hoca uzunca bir süre konuyu anlattı, anlattı. Kendini kaptırmışken gözleri tekrar Ece'yi buldu. Bu sefer susup çevirmedi gözlerini.
"Yahu kızım kaç derstir bakıyorum sana, anlamıyorsun. Bu kılık kıyafet ne acaba? Okul burası ya. Arkadaşlar az kendinize çeki düzen verin, lütfen. Burası resmi bir kurum. Tamam, anladık. İstediğiniz gibi giyinmek hakkınız ama bu şekilde de değil ya. Arabistan mı burası? Türkiye Cumhuriyeti'ndesiniz. Kapkara giyinmiş gelmişsin, şuna bak!"
