N. E. R. D.

Cahpt 11:

"Nag-enjoy kaba?" tanong sakin ni lolo habang nakatayo sa harap ng pintuan ko.

Ngumiti naman ako, hindi niya naman kasi ako kailangan ihatid pa hanggang dito sa kwarto ko.

"Opo, sana po sa susunod lumabas ulit tayo."

"Wag kang mag-alala, kapag nandito ako lalabas tayo kapag wala kang ginawa." tumango naman ako.

"Sige na matulog kana, at baka makagising pa tayo sa mga taong matutulog sa bahay nato. Aalis ulit tayo bukas para masulit natin."

"Goodnight po, sweet dreams lo." mahina kong sabi na puno ng tuwa tumango naman siya at tumalikod na.

Mabagal kong sinarado ang pinto ng kwarto ko at kumuha na ng damit. Kailangan kong maghilamos, mabilis akong naghalf-bath at nagpalit ng damit.

Nakakapagod ang araw na to, ang dami naming pinuntahan ni lolo pagkatapos naming lumabas sa amusement park kaya inabot kami ng madaling araw, buti nalang may dala akong spare key nakalock na kasi yun pinto ng bahay.

Napangiti naman ako ng maalala ang mga ginawa namin ni lolo kanina.

"Lo asan po kayo pupunta?" tanong ko habang naguguluhan ng makababa ako, maaga pa naman dahil mag-alas sais palang.

Gising na rin yung tatlong kasama namin akala ko ay umuwi yung kambal hindi pala.

"May lakad po ba kayo?" lumingon sakin si lolo habang inaayos ang maleta niya.

"Saan po ang punta niyo? Akala ko po sa Thursday pa yung lakad niyo?"

Sinarado niya ang maleta at binuhat malapit sa pintuan, tuluyan na akong lumapit sa kanya mahalatang nagmamadali siya dahil sa bilis ng mga kilos niya.

"Aalis ako papuntang ibang bansa may bigla ang emergency kasi ang isa sa mga branch ng company hindi naman pwedeng wala ako doon dahil malaking problema yun."

"Wag kang mag-alala at maiiwan naman dito si Dannish siya ang bahala sayo dahil uuwi na ang kambal at dadalawin kalang nila tuwing umaga para sa ensayo mo." I look at him habang nagpapaliwanag.

Hindi ako nagagalit siguro nagulat at nadismaya ng konti pero alam ko namang hindi kasalanan ni lolo na nagkaproblema yung isang branch pero siguro naglook forward ako ng sobra kagabi na lalabas kami ngayon kaya nga bumangon talaga ako ng napakaaga kahit na hindi ako masyadong nakatulog sa kakaisip kong saan kami pupunta dahil gusto kong maaga pa kami maka-alis at marami pa kaming mapuntahan na lugar at makapagbonding pa kami ng matagal.

Tumango nalang ako kahit na halata ang lungkot sa akin.

"Pasensya kana alam kong magagalit ka dahil hindi nangyari ang balak nating palabas ngayon, wag kang mag-alala marami pa namang susunod na mga pagkakataon."tumango nalang ako bilang pagsang-ayon.

Lumapit siya sa akin at hinalikan ang noo ko bago niyakap, hinila kuna naman ang maleta niya magkatapos. May sasakyan na sa labas ng bahay kaya binigay ko nalang sa driver yung bagahe ni lolo.

"Wag kang malungkot tatawag naman ako kung may oras." sabi niya habang nakasakay sa kotse.

"Mag-ingat po kayo" sabi ko at kumaway na dahil tumunog na ang kotse.

Pumasok ako ng tumalikod na ang kotse ni lolo pero hindi pa ako nakakapasok ay naririnig kuna ang mga boses nila sa loob.

"Hindi kami uuwi dito kami matutulog mamaya." boses ni Chance at halatang naiinis.

"Eh, talaga dito tayo matutulog?" naguguluhang tanong naman ni Chord.

Ano kayang pinag-aawayan nila.