Bakit Mahal Pa Rin Kita (completed)

Bakit Mahal Pa Rin Kita

--------- Paris (frebruary 2004) ----------

Nang nakarating na sila sa hotel ay nagpaalam na si andrea at pumasok na sa hotel pero bigla siyang hinabol ni raymond at tinanong kung pwede ba daw niya itong ipasyal at hindi naman tumanggi si andrea. Muling nagpaalam ang dalawa sa isat-isa, nang pumasok na si andrea biglang napasigaw si raymond sa sobrang saya at tumuloy na rin siya sa kanyang hotel.

*kinabukasan*

Biglang nagising si andrea ng biglang tumawag ang front desk ng hotel at sinabing may lalaki daw naghihintay sa kanya, natigilan si andrea at naalala si raymond kaya nagdali-dali itong naligo at nag.ayos, matapos ang ilang oras ay bumaba narin ito.

"goodmorning!"(masayang bati ni raymond)

"goodmorning din, pasensya kana ha!, pinaghintay pa kita dito!"

"ok lang!o ready kanang makita ang paris!"

"oo naman, pero saan tayo unang pupunta!?"

"sa labas ng hotel!di biro lang, kahit saan, alam mo mas maeenjoy mo ang paglibot-libot kung hindi planado, mas ma appreciate mo ang lugar, so ano halika na!"

"ok, kaw bahala!"

Ang Una nilang pinuntahan ay ang The Louvre kung saan nakalagay ang mga sikat na painting at sculptures kabilang na ang Mona Lisa.

"wow grabe ang ganda pala dito noh!"

"mas maganda ka pa, ay este oo maganda talaga!"

"mahilig sa mga ganito!? mga paintings!?"

"actually i paint!"

"talaga!?, may sample ka!? pero pwede kumain muna tayo, gutom nako eh!"(nakangiting sabi nito)

"oo naman, halika may malapit lang na resto diyan sa may kanto!"

"lalakad nanaman tayo!?"

"bakit pagod kana!"

Tahamik lang si andrea ng buhatin siya ni raymond sa kanyang likuran.

"hoy raymond ibaba mo nga ako, nakakahiya!"

"sus wala yang mga paki noh! tsaka kala ko ba pagod kana!"

"hindi, hindi ako pagod,hoy ano ba!"(at nang dahil sa inis tinakpan ni andrea ang mga mata ni raymond)

Pero imbis na ibaba si andrea ay bigla nalang tumakbo si raymond at parang inaasar si andrea.

"hoy!!!"(napapikit nalang si andrea)

"ikaw kasi eh!,hoy wag kanang galit!"

Nang nakarating na sila sa restuarant ay tahimik lang si andrea halatang inis parin kay raymond.

"hoy, sorry na!"(nagmamakaawang sabi nito)

"ewan ko sayo!"

"ngingiti na yan"

"alam mo parang kang tanga!"

Napatawa lang si andrea at nilagyan nito ang mukha ni raymond ng sauce ng kanilang kinakain, hindi naman nagpatalo si raymond at gumanti rin, nagtawanan lang dalawa na parang mga bata.