thank you next, vmin

sonun başlangıcı

#metin 17.Bölüm

Önceki bölüm ile alakası yok-

"Düşünüyorum da, bana hiç anlatmadın."

"Neyi?"

"Bana karşı olan hislerinin nasıl oluştuğunu falan"

"Neden anlatacakmışım?"

"Beni bu bilgiden mahrum mu bırakacaksın sevgilim?"

"Sanırım, uzun zaman alır."

"Dinlemek için bol zamanım var."

"Pekala, sen bilirsin."

throwback

    2018,

    Seoul'e her zamankinden farklı olarak daha erken gelmişti kış ayı. Yollar, beyazın en açık tonuna bürünmüştü.

    Ebeveynler, çocuklarının bu havada okula gitmesine izin vermiyordu. Birkaçı, yaklaşık her sınıfa en fazla on kişi düşecek şekilde- gelirdi okula.

    Belediye, bir günlük tatile bile karşı olduğu için öğrencilerin okula gitmesini söylemişti.

    Taehyung'da o birkaç öğrencilik kesimden birisinin içindeydi, derslerini pek önemsediği söylenemezdi. Ailesi burada olmadığı için pek sıkıntı ettiği yoktu Taehyung'un

    Hergün olduğu gibi yine okula gelmiş, sırasına oturmuştu. Çantasından çıkardığı telefonu ile vakit öldürürken sınıf yavaş yavaş doluyordu.

    "Bu havada okula gelmek zorunda mıyız cidden?"

    "Evde kalıp yatakta uyumak vardı şimdi."

    "Ağğh herkesten nefret ediyorum."

    Ne kadar da işlevsiz insan var dünyada diyerek gözlerini devirip telefonunu kapattı. Ders İngilizce olduğunu için yavaştan araç gereçleri çıkarmaya karar vermiş çantasının fermuarını indirmişti.

    "Mükemmel, kitaplarımı getirmeyi unutmuşum"

    "Beraber kullanmak ister misin Taehyung-ah" Nayeon, yanındaki çocuğun cevabını beklemeden kitabı ortalarına koymuş oturduğu yerden biraz yana kayarak aralarındaki mesafeyi kapatmıştı. Bacakları birbirine değiyordu şimdi.

    Taehyung, sıra arkadaşının bu hareketine karşılık sessiz kalarak defterini açtı. Birkaç saniye sonra da ders hocası girmişti sınıfa.

    "Benim yanıma oturabilirdin." Jimin, önündeki oğlanın kulağına eğildi.

    Taehyung ise, nefesinin hızlanmasını umursamadan arka sıradaki çok sevgili arkadaşına döndü. "Neden beni satan birisinin yanında oturayım ki? Onca aramama bile geri dönmeyen ya da ektiği için özür dilemeyen birisinin yanında hiçbir şey olmamış gibi takılayım?"

    Tek nefeste söylediği bu cümle yüzünden soluklanmak adına önüne dönerek yanında ki kız gibi kitaba uzandı.

    Son zamanlarda engel olamadığı hormonları lanet olası en yakın arkadaşına karşı harekete geçiyordu ve bu durum onu çok zorluyordu.

    Gözlerini ondan alamaması da ayrı bir sorun teşkil ediyordu, çok klişe diye geçirdi içinden. Yönelimini bu zamana kadar hiç düşünmediği için çok dikkat ediyordu insanlardan uzak durmaya.

     Taehyung, düşünceleri arasında sıkışıp kaldığı sırada zil, onu kurtarmak istercesine tüm okulda yankılandı.

    Kendisine gelerek aç karnını doyurmak amaçlı kafeteryaya gidip ucuz bir şeyler satın aldı.

   Birkaç dersten sonra kar yağışı yüzünden okuldan erken çıktılar. Herkes evine dağılırken Taehyung'da kendi kaldığı yurdun yolunu tutmuştu.

   "Taehyung! Bekle, sadece bir saniye."

   Jimin, koşar adımlarla yanında durarak ellerini dizlerine koymuş soluklanmak adına beklemeye başlamıştı. Taehyung ise bir şey demeden öylece ona bakıyordu.

    "Özür dilerim, haklısın." En sonunda Jimin başını kaldırıp karşısında ki oğlana baktı. "Sebebini daha sonra anlatırım. Şimdilik yanında yürümeme izin ver."

    Taehyung, en sonunda "Tamam." deyip yürümeye başladı. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu, sevgili arkadaşından uzak durmaya çalışırken o, kendisini buluyordu.

   Birlikte beraber yürürken "Biliyor musun? Seni seviyorum." demişti Jimin. Aralarını birazda olsa yumuşak tutmak için söylediği bu cümle Taehyung'un heyecanlanmasına sebep olmuştu.

   Bir süre ikisinden de ses çıkmamıştı ki Taehyung "Sadece özür kabul etmiyorum, öp beni." dedi. Sesinden de anlaşıldığı üzere ciddi değildi.

    Jimin, hiç düşünmeden karşısında ki çocuğun yanağına sıcacık bir öpücük bırakarak gülümsemeye başladı.

    "Şimdi affetmiş olmalısın."

    throwend

"Daha öncesine dayanıyor fakat bu zamanlar hissediyordum sana karşı bir şeyler."

"Aman tanrım, o zamanlar sadece arkadaş gözü ile bakıyordum sana"

"Biliyorum. Her neyse... peki ya sen?"

"Ben ne?"

"Sen ne zaman hissetmeye başladın? Anlatmayacak mısın?"

"Belki sonra."

#

bb bir yanım uygulamayı silmek istiyor diğer yanım ise okuduğum kurgular yüzünden kalmamı sağlıyor

üstüne düşmeden yeni bölüm yazdım

4k olduğu için attım✌😧