I am a Snape

8 - onvoldoende

Hey lieve lezers,
Bedankt voor het lezen van mijn boek. Ik heb een tijd stil gelegen maar ik heb weer nieuwe motivatie om weer verder te gaan schrijven aan mijn verhaal.

* 4 jaar later
Sara zit vanaf hier in haar vierde leerjaar op Zweinstein. *

Met een brede grijns loopt Sara door de gang. Naast haar loopt Bram haar beste vriend. Bram zit nu in zijn vijfde jaar op Zweinstein en Sara ziet hem echt als haar oudere broer. ' Welke vakken heb jij vandaag allemaal?' Vraagt Sara aan Bram. ' Ik ga spijbelen.' Fluistert Bram in Sara's oor. Sara stopt gelijk met lopen waardoor er bijna een groepje studenten tegen haar aan lopen die achter haar liepen. ' Nee dat ga je niet' zegt Sara met een strenge blik. Ze probeert zo serieus mogelijk over te komen. ' ja dat ga ik wel kleintje ' zegt Bram met een grijns. ' noem me geen kleintje sist Sara.' Bram begint te lachen en zegt ' Je lijkt echt op professor Sneep als je zo sist.' grinnikt Bram. Sara geeft een stomp op Brams schouder en gooit haar zwarte haren over haar schouder. ' Als jij dat vind.' Zegt Sara. ' maar als je er geen probleem mee hebt ga ik nu naar de les want ik wil wel afstuderen.' Bram begint nog harder te lachen en zegt ' isgoed kleintje ik zie je later weer.' Sara kijkt Bram met een boze blik aan maar begint daarna ook te lachen. Ze kan niet boos zijn op Bram daar is hij veelte leuk voor. Ze kijkt in zijn mooie blauwe ogen en ze voelt een raar gevoel in haar buik. Ze negeert het.

Ze loopt verder de gang door naar het lokaal waar ze les heeft. Harry, Ron en Hermelien zitten achterin het lokaal met elkaar te fluisteren maar kijken op wanneer Sara het lokaal binnen komt. Ze glimlachen naar haar en Sara steekt haar hand op om ze te begroeten. Ze gaat voorin in het lokaal zitten en Marcel neemt al snel plaats naast Sara. ' Waar was je ?' Vraagt Marcel aan Sara. Sara kijkt op en zegt dan ' ik was met Bram een rondje wandelen.' Marcel knikt en draait zijn hoofd van Sara weg. ' is er iets mis ?' Vraagt Sara aan Marcel. Marcel geeft geen reactie. ' Marcel ?' Vraagt Sara nogmaals. Voordat Marcel antwoord kon geven beent Sneep zijn lokaal in en gooit de deur met een harde klap dicht waardoor de klas gelijk muis stil is. Ze zitten nu in hun vierde leerjaar en toverdranken wordt steeds lastiger. Sneep gaat aan zijn bureau zitten en pakt een stapel papieren uit zijn tas. De beoordelingen van hun boekverslag. De klas is nog steeds muisstil. Iedereen wacht met smacht af tot ze hun boekverslagen terug krijgen. De beoordeling van dit boekverslag is heel belangrijk en telt mee aan de overgang naar het volgende schooljaar.
' Ik ben zwaar teleurgesteld.' De klas is zo stil dat je een spelt kan horen vallen. ' Niemand heeft een voldoende gehaald.' Sara's adem stokt in haar keel. Een onvoldoende, hoe dan? Dit kan toch niet waar zijn. Sara voelt de ogen van haar klasgenootjes in haar rug prikken, Sara heeft nog nooit een onvoldoende gehaald in haar hele school periode. Dit voelt echt als een afgang. Sara blijft strak voor zich uit staren en ze negeert al de blikken die ze van de klas en Sneep krijgt. Sneep kan wel van al die geschrokken gezichten genieten. Hij pakt het stapeltje verslagen en begint met uitdelen. Wanneer hij bij Sara's tafeltje aankomt zegt hij ' ik had van jou beter verwacht, dit stelt me echt teleur.' Malfidus begint heel hard te lachen aan de andere kant van het klaslokaal. Sara draait zich naar Malfidus toe en snauwt ' Hou je mond Malfidus.' Malfidus en zijn vrienden beginnen nog harder te lachen en Sara voelt zich verschrikkelijk. Ze besluit er niet op te reageren en draait zich weer terug om naar Sneep. ' Sorry ik heb mijn hoofd er niet helemaal bij de laatste tijd. Het zal niet meer gebeuren.' Sneep knikt en loopt daarna weer zijn bureau waar hij gaat zitten en verder gaat met de les. Marcel heeft sinds het begin van de les Sara geen oog waardig gegeven. ' Wat is er Marcel? Praat alsjeblieft met me.' Smeekt Sara hem bijna. Marcel kijkt Sara aan en zegt dan ' we hadden gisteren afgesproken om vanochtend samen een spelletje te gaan spelen. Ik heb letterlijk een uur op je gewacht maar je bent niet komen opdagen. Je bent de laatste tijd alleen maar bezig met Bram en je vergeet mij helemaal. Ik dacht dat we vrienden waren maar blijkbaar niet. Sorry dat ik me daarin heb vergist.' Sist Marcel haar toe. Sara weet niet wat ze moet zeggen. Ze weet dat hij gelijk heeft en ze kan het niet goed praten. ' Sorry Marcel, het was nooit de bedoeling geweest om je buiten te sluiten. Ik ben zo druk bezig geweest met mijzelf dat ik het helemaal ben vergeten het spijt me echt.' Marcel kijkt haar alleen maar aan en reageert niet hij draait zich weer weg van Sara en Sara zucht diep. Hier kan ze nou echt niet tegen. Ze voelt zich al niet thuis in Griffoendor en Marcel was eigenlijk de enige vriend die ze nog had op de afdeling. Harry, Ron en Hermelien zijn echt altijd met z'n drieën bezig en Sara komt er helemaal niet meer tussen daarom laat ze hun maar hun ding doen. Wanneer de les voorbij is snelt Sara zich het lokaal uit.

Ze gaat opzoek naar Bram, waar zou hij uithangen? Ze zoekt op bijna al de plekken die ze zich kan bedenken maar vind Bram nergens. Ze besluit dan maar een rondje te gaan wandelen in haar eentje. Ze heeft toch niks anders te doen en niemand anders wilt met haar mee. Ze besluit om een rondje te wandelen rond het zwarte meer, dat is haar lievelings ronde. Het doet haar denken aan haar eerste schooljaar waar ze Bram heeft leren kennen. Ze krijgt vlinders in haar buik wanneer ze aan Bram denkt. Ze zal toch niet verliefd zijn? En zeker niet op haar beste vriend dat is echt een No go. Ze gaat weer zitten langs de oever en ze kijkt over het water. Ze vraagt zich af wat er allemaal in het zwarte meer te vinden is. Monsters? Meerminnen? Misschien wel een stad. Het liefst springt ze er nu in en zwemt dan helemaal naar de bodem van de rivier. Dat kan natuurlijk niet. Sara wordt uit haar gedachten gehaald door een harde knal die ze ergens in de verte hoort. Ze kan het niet zo goed plaatsten waar het geluid vandaan zou moeten komen. Sara kijkt om zich heen maar ze ziet niks. Ze heeft er geen goed gevoel over en ze staat snel op. ' Draaimauw ' ze herkent gelijk de stem die ze hoort, Malfidus. Ze zucht en ze kijkt weer om zich heen. Ze ziet Malfidus nergens en haar hart klopt ik haar keel. Hij gaat haar toch geen pijn doen?