I am a Snape

2- De Sorteerhoed

Alle eerstejaars gaan twee aan twee staan in een rij voor de deur van de grote zaal. Sara staat naast Hermelien ergens in het midden van de rij. ' Waar wil je ingedeeld worden Sara?' Sara kijkt Hermelien aan en denkt diep na. ' Ik heb geen idee, ik heb er nooit zo over nagedacht eigenlijk. Ik laat alles maar over me heen komen.' Op dat moment zwaait de deur van de grote zaal open en beginnen de eerste jaars de grote zaal binnen te wandelen. Alle hoofden van de leerlingen die in de zaal zitten draaien om naar de nieuwe eerste jaars die voor hun ogen zo klein lijken dat ze net uit de kleuterklas kunnen komen. Sara kijkt rond door de grote zaal. Dit was nog mooier dan ze had gedacht. Er staan vier lange tafels met honderden leerlingen die ze aan staren. Sara kijkt naar het plafond dat is betoverd zodat het net de buitenlucht lijkt. Aan het einde van de grote zaal staat en tafel waar allemaal Professors aan zitten. Allemaal zijn ze stuk voor stuk verschillend gekleed. De ene had een paars pak aan en de andere was helemaal zwart gekleed. Sara's oog blijft op de zwart geklede Professor hangen. De professor keek met een stalen gezicht naar de nieuwe leerlingen. Er was geen sprankje emotie af te lezen van zijn gezicht. Zijn zwarte haren hingen als gordijnen langs zijn gezicht. Sara slikt een keer, ze weet nu al dat ze niet met die Professor hoeft te sollen. Ze komen aan aan het einde van de zaal bij de tafel van de Professors. In het midden staat een krukje met een oude stoffige hoed erop. Dat moest de Sorteerhoed zijn. Professor Anderling staat met een stuk perkament naast het krukje. ' Als ik je naam noem dan moet je op het krukje gaan zitten. Dan zal ik de Sorteerhoed op je hoofd zetten en zal je worden ingedeeld.' Anderling kijkt op het perkament en noemt de eerste naam op. ' Hanna Marijn' het meisje met bruine haren loopt twijfelend naar het krukje en gaat zitten. Professor Anderling zet de hoed op haar hoofd die meteen begint te bewegen.
' Aaahh weer een Marijn, ja ik weet wat ik met jou ga doen! HUFFELPUF! ' schreeuwt de Sorteerhoed. De tafel van Huffelpuf begint meteen te juichen en Hanna loopt opgelucht naar de Huffelpuf tafel. ' Barend Marka' de Jongen liep naar het krukje en ging zitten. De hoed werd op zijn hoofd gezet en de Sorteerhoed begint met praten. ' Een goed stel hersens en veel moed, ja dat word mijn keuze, GRIFFOENDOR!' De jongen glimlacht en loopt naar de Griffoendor tafel waar hij met open armen wordt ontvangen. Na een tijdje is Hermelien aan de beurt. Ze loopt zenuwachtig naar het krukje en de hoed wordt op haar hoofd gezet. ' Een goed stel hersens en een grote dwang om jezelf te bewijzen. Bij Ravenklauw zou je het goed kunnen doen, maar bij Griffoendor toch beter want je hebt ook veel moed. GRIFFOENDOR!' galmt er door de zaal. Hermelien stapt duidelijk opgelucht van het krukje en loopt met een brede lach om haar mond naar de Griffoendor tafel. ' Draco Malfidus' Draco gaat op het krukje zitten en de hoed word op zijn hoofd gezet. De hoed staat nog geen 2 seconden op zijn hoofd tot er al ' ZWADDERICH' door de zaal galmt. Voordat Draco naar de Zwadderich tafel loopt kijkt hij nog even naar Sara met een blik die zegt ik krijg jou nog wel. Sara kijkt met een stalen gezicht terug naar Malfidus en verbreekt al snel het oogcontact alsof er niks is gebeurd. ' Sara Draaimauw' Sara kijkt op naar Professor Anderling en loopt langzaam naar het krukje. Onderweg naar het krukje kijkt ze naar de Professors die haar bemoedigend toeknikken. Behalve de Professor in het zwart die de hele tijd nog geen emotie getoond heeft. Sara heeft niet door dat er nog een opstapje is. Ze struikelt en valt recht voor de voeten van Professor Anderling. In de zaal klinkt wat gelach en Sara schaamt zich kapot. 'Moet dit precies nu gebeuren kan het niet een ander moment gebeuren.' Fluistert Sara tegen zichzelf. Sara loopt rood aan en gaat beschaamd op het krukje zitten. De hoed wordt op haar hoofd gezet tot ze een stem hoort.
' Wie hebben we hier ? Je hebt een goed stel hersens en leren vind je hartstikke leuk, je bent wat onhandig maar dat heb je van je moeder. Ik zie veel duisternis en je hebt grote krachten die zich nu gaan ontwikkelen. Ik hoop dat je op het goede pad blijft. Bij Zwadderich zou je het goed doen maar bij Griffoendor ook. Ik weet alleen niet waar je gelukkiger wordt. Bij Griffoendor heb je trouwe hand en bij Zwadderich kan je je gaan ontwikkelen. De keuze ligt bij jou Sara, wat zegt jou hart?' Sara kijkt naar de Zwadderich tafel en naar de Griffoendor tafel. Ze is met Hermelien bevriend geraakt en dat wilt ze niet gaan verpesten. Ze wilt ook niet bij Malfidus. ' Griffoendor' fluisterd Sara. ' Weet je het zeker ?' Sara knikte. ' Oké , dan wordt het GRIFFOENDOR.' De Griffoendor tafel applaudisseerde hard en Sara liep met een glimlach naar de Griffoendor tafel waar ze naast Hermelien gaat zitten. Na een tijdje is iedereen ingedeeld en staat Perkamentus op. ' Voordat we aan het feestmaal gaan beginnen wil ik nog een paar dingen mededelen. Het verboden bos is verboden toegang voor iedereen. En de derde verdieping is ook verboden toegang voor iedereen. Ik wens jullie alvast een geweldig schooljaar toe. Laat het feestmaal beginnen!' Op dat moment verscheen het lekkerste eten wat je je maar kan bedenken op tafel. Van tomatensoep tot kreeft. Sara kijkt de tafel rond, voor haar zitten twee jongens de één met rood haar en de andere met een brilletje. 'Hoi' begint Sara het gesprek. ' Hoi' antwoorden ze terug. De twee jongens lijken uit hun gesprek zijn gehaald wat Sara ook merkte. ' Waar hadden jullie het over?'
' Oo niks hoor.' Antwoord de jongen met de rode haren terwijl de andere uitbundig knikt. Sara ziet meteen dat ze aan het liegen zijn en begint te lachen. ' Sorry maar jullie kunnen echt slecht liegen.' De jongens kijken een beetje betrapt naar Sara waardoor Sara nog harder moet lachen. ' Waarom zullen wij jou wat gaan vertellen terwijl we je geeneens kennen.' Antwoord de jongen met de rode haren bits naar Sara. ' Nou oke dan , ik ben Sara. Zo goed? Nu kunnen jullie me vertellen waar jullie het over hadden.' De jongens kijken elkaar aan en halen hun schouders op. ' nou oke dan, we hadden het over Professor Sneep.' Zegt de jongen met het brilletje en zwarte haren. ' Over wie ?' Vraagt Sara verbaast. ' Over die man daar links in het zwart.' Sara's blik gaat naar de man die ze eerder al zat te bestuderen.' Hoezo?' Vraagt Sara terwijl ze naar de man kijkt. ' Mensen zeggen dat hij uit is op Verweer tegen de zwarte kunsten maar dat hij die baan nooit krijgt. En hij is de vervelendste Professor op heel Zweinstein.' Antwoord de jongen met het brilletje.
' Welk vak geeft hij?'
' Toverdranken' Sara kijkt weer naar de jongens en zucht. ' Ik had me juist op Toverdranken het meest verheugd.' Zegt Sara teleurgesteld.
' Harry , Ron hij kijkt nu naar jullie.' Zegt Sara opeens. De jongens kijken verschrikt naar achteren waardoor het er nog verdachter uit ziet. Sara buigt snel over de tafel om de jongens om te draaien alleen heeft ze niet door dat er ook nog drinken op de tafel staat totdat ze die omgooit. De beker valt om op tafel. Daardoor schrikt Sara nog meer. Ze doet nog een poging om de beker op te vangen maar dat mislukt. De beker rolt met veel lawaai over de grond. Vele kinderen kijken om naar waar het geluid vandaan komt. Sara doet net alsof ze de beker niet heeft omgegooid door net te doen alsof ze ook gaat kijken waar het geluid vandaan komt. Harry en Ron die ondertussen de slappe lach hebben door Sara's reactie merken niet dat Professor Anderling achter hun was verschenen. ' Heren en dame, de volgende keer graag wat voorzichtiger doen met de bekers graag.' Zegt Professor Anderling terwijl ze de beker met een zwaai van haar stok opruimt. Professor Anderling loopt weer weg tot Ron zich weer tot Sara keert. ' Hoe weet je onze naam ? We hebben ze nooit aan je vertelt?' Sara begint te lachen. ' Ik ben echt niet dom hoor en daarbij toen jullie werden gesorteerd hebben ze jullie namen omgeroepen.'
Hermelien was ondertussen boos naar de drie aan het kijken. ' jullie hadden wel punten aftrek kunnen krijgen door deze domme actie. Denk eens na voordat je wat doet.' De drie kijken Hermelien schaapachtig aan en weten niet hoe ze hier serieus op moeten antwoorden zonder in lachen uit te barsten. ' Hermelien, het ging niet expres en ze sturen ons echt niet van school af doordat ik een bekertje omgooide.' Antwoordde Sara lachend. ' Ja dat snap ik wel alleen de volgende keer moet je gewoon een beetje oppassen Sara.'
' Is goed Hermelien ik ga het proberen alleen ik kan niks garanderen.' Dan schiet Sara weer in de lach waardoor Hermelien ook moet lachen.

Ondertussen was Sneep alles goed in de gaten aan het houden. Hij had gezien dat Sara de beker drinken omgooide omdat ze Harry en Ron niet naar hem wou laten kijken. Hij had haar al eerder zien kijken maar had zich er niks van aangetrokken. Hij dacht aan Lilly die ook altijd zo heerlijk onhandig kon zijn. Wat miste hij haar zeg. De enige die hem ooit leek te begrijpen was zo plotseling weg.

Perkamentus was opgestaan en keek de zaal rond. Hij schraapte zijn keel en iedereen was meteen stil en keek Perkamentus aan. ' Lieve Leerlingen, het feestmaal is afgelopen jullie kunnen naar de slaapzaal gaan. Welterusten!'

Tien minuten later kwam Sara aan bij de slaapzaal. Het wachtwoord was Schoenveter dat mocht Sara niet van zichzelf vergeten. De meisjes slaapzalen zijn rechts en de jongens slaapzalen zijn links. Sara keek de kamer rond. Alles was rood met goud gekleurd. ' Ik vind het zo leuk dat we samen op een kamer zitten Sara!' Sara draait zich blij om naar Hermelien. ' Ja zo leuk ! Ik heb er zo veel zin in en ik heb ook heel veel zin in de lessen morgen.' Sara kijkt op haar rooster van de volgende dag. Het zou een lange dag gaan worden. Het eerste uur had ze Transfiguratie, het tweede uur had ze Kruidenkunde. Daarna had ze Pauze en daarna had ze Toverdranken en Vliegles. Ze keek het meest uit naar Toverdranken ook al had ze slechte dingen gehoord over Professor Sneep. Sara ging in bed liggen en staarde voor zich uit. Ze dacht na over wat er morgen zou gaan komen en langzaam valt ze in slaap.