I am a Snape

6- Een Foto

Die avond loopt Sara naar het kantoortje van Sneep. Ron was helemaal enthousiast naar Sara toe gekomen toen de les voorbij was. Harry en Hermelien hadden Sara honderd keer bedankt voor dat ze dit wil doen.

Sara staat nu voor het kantoor deurtje van Sneep en haalt nog een keer diep adem. Daar gaat ze dan. Ze klopt aan op het kantoor deurtje van Sneep en al snel hoort ze een soort gegrom dat ze binnen mag komen. Voorzichtig doet ze de deur open en kijkt naar binnen. Het kantoortje van Sneep was zoals te verwachten zwart en er staat een overvolle kast met allemaal Toverdrankjes en ingrediënten. Er staat ook een boekenkast die vol staat met honderden boeken. Het kantoortje is verlicht met één enkele lamp die het hele kantoortje genoeg licht geeft om het te kunnen zien. Het bureau van Sneep staat in het midden van de kamer. Sneep zit aan zijn bureau en wijst Sara de stoel aan die aan de andere kant van het bureau staat. Sara sluit de deur achter zich en loopt naar de stoel die Sneep haar heeft aangewezen. Als Sara eenmaal zit begint Sneep met praten. ' Ik vind het erg dom van je dat je Malfidus zijn ketel hebt omgegooid.' Sara kijkt Sneep aan maar zegt niks. Als ze hier van Sneep moet zijn om sorry tegen Malfidus te zeggen is ze hier zo weg ook al is ze hier voor Harry,Ron en Hermelien. Sorry gaat ze nooit van haar leven tegen Malfidus zeggen. ' Ik ga geen sorry tegen Malfidus zeggen.' Sneep zucht.
' heb ik ooit gezegd dat je sorry tegen Malfidus moet zeggen? Het gaat er nu om dat je expres Malfidus zijn ketel hebt omgegooid.' Sara wordt opeens heel erg boos. ' U snapt het niet. Dag in dag uit is Malfidus er mee bezig om mijn leven zo lastig mogelijk te maken en ik ben dat onderhand zat. Ik weet niet of u weet hoe het voelt als je letterlijk al je hele leven lang het buitenbeentje bent. Ik word er zo moe van. En ik weet zelf geeneens waarom
mensen altijd mij moeten uitkiezen. Toen ik naar Zweinstein ging dacht ik dat ik eindelijk niet meer het buitenbeentje hoefde te zijn maar alles is gewoon weer opnieuw begonnen!' Sara kijkt Sneep boos aan hij moet gewoon begrijpen hoe zij zich voelt. Haar gedachten gaan naar de basisschool.

' Jij creep! Je bent net een vampier met jou zwarte haren en je blanke huid. Ahahah jongens kijk dan naar haar! Dit kan echt niet!'
Een tien jarige Sara staat met een betraand gezicht naar haar klasgenootjes te kijken die haar allemaal aan het uitlachen zijn. ' jij hoort nergens bij. Jij bent niks. Jou ouders willen je geeneens hebben.' Sara weet niet wat er gebeurd maar ze voelt een innerlijke woede naar boven komen. ' mijn ouders willen me wel!' Sara die ondertussen zo hard een vuist had gemaakt van haar hand loopt rood aan.
' Oo waar zijn ze dan? Ik heb ze nog nooit gezien hoor.' Dit was de druppel voor Sara zonder dat ze iets doet valt de boom om waar ze naast staat op het schoolplein.

Sneep slaat met zijn vuist op tafel wat Sara uit haar gedachten doet schrikken.
Sara kijkt recht omhoog naar Sneep die haar raar aankijkt. ' sorry.' Mompelt Sara.
' Was je in gedachten?' Sneep kijkt Sara doordringend aan en wacht op Sara's antwoordt. ' Uuh ja, ik dacht aan iets wat nogal wat indruk op me heeft gemaakt vroeger. Sorry het spijt me het zal niet meer gebeuren.' Sneep knikt en loopt naar de kast waar hij blijft staan met zijn rug naar Sara. ' Oke pak je veer en perkament.' Sara knikt en pakt uit haar tas wat Sneep aan haar heeft gevraagd. ' Je mag vandaag 200 keer, ik mag geen ketels omgooien, opschrijven.' Sara knikt en begint met schrijven. Sneep gaat weer zitten maar staat na tien minuten weer op. ' Ik ga heel even weg. Ik ben zo terug. Als ik zie dat je ergens aan hebt gezeten dan zwaait er wat.'
Sara kijkt Sneep zo onschuldig mogelijk aan. Dit was haar kans om te kijken of Sneep iets met dat luik te maken heeft. ' Is goed Professor.' Sneep loopt het kantoortje uit en sluit de deur weer achter zich. Snel schrijft Sara nog een paar zinnen op zodat als Sneep weer binnen zou komen het erop lijkt dat ze de hele tijd heeft zitten schrijven. Snel staat ze op en kijkt het kantoor rond. Ze loopt naar de andere kant van het bureau en trekt het eerste laatje open. Zonder iets aan te raken kijkt ze of er iets bijzonders inzit. Zo gaat ze elk laatje af zonder succes. Na het bureau gaat ze naar de kast waar Sneep heeft gestaan. Er staat een foto lijstje met een lachende vrouw. Lily Evers stond er onder. Lily, die naam kende ze ergens van. Harry's moeder hete toch Lily. Sara kijkt goed naar de foto en ziet een duidelijke overeenkomst tussen Lily en Harry. Sara glimlacht en pakt de foto van Lily aan. Sara snapt alleen niet waarom Sneep een foto van Lily in de kast heeft staan.

Sneep is ondertussen naar Perkamentus gelopen. Hij herkent iets in Sara wat hij niet wilt zien. Ze lijkt teveel op iemand die hij verafschuwd. Als hij het wachtwoord heeft gezegd loopt hij in sneltrein vaart de trap op en zonder aan te kloppen Perkamentus zijn kantoortje binnen. Perkamentus zit verdiept in zijn boek te lezen maar kijkt op als Sneep zonder te kloppen binnen komt. ' Severus, je moet wel heel erg veel haast hebben als je hier zo binnen komt stormen. Wil je een zuurtje?' Sneep blijft staan en haalt dan adem voor zijn verdenking. ' Het gaat over Sara Draaimauw.' Perkamentus kijkt Sneep afwachtend aan. ' Ik herken iets in Sara wat ik ook in De Heer Van Het Duister herken. Ik weet niet wat het is maar ik heb het idee dat ze familie van hem is. Sara is goed in alle vakken op school behalve vliegen dan. Ze steekt overal met kop en schouder boven uit en vooral in Toverdranken. Ze zit nu in mijn kantoortje strafregels te schrijven omdat ze Malfidus zijn ketel heeft omgegooid uit wraak. Ik was tegen haar aan het praten en opeens keek ze naar één plek in de ruimte en reageerde niet meer op wat ik zij. Ze zij dat ze in gedachten was maar misschien was ze wel met de Heer Van Het Duister aan het praten. Misschien liegt ze iedereen voor en is ze een spion en.' Perkamentus onderbrak Severus. ' Severus draai alsjeblieft niet zo door! Ik weet honderd procent zeker dat Sara geen familie is van Voldemort dus daar hoef je je geen zorgen om te maken. En dat ze overal boven uit steekt heeft niks met Voldemort te maken. En ze is gewoon in gedachten geweest want Sara heeft al meer meegemaakt dan wij denken!' Sneep lijkt nog niet helemaal onder de indruk. ' Hoe kan je dat zo zeker weten? Hou Sara alsjeblieft alsnog wel in de gaten. Perkamentus knikt maar weet zelf al lang waar het aan ligt en dat ligt niet aan Voldemort. ' Ik ga weer naar mijn kantoor voordat Sara alles overhoop haalt.' Perkamentus knikt. ' Severus doe alsjeblieft iets normaler tegen Sara. Dat zou haar goed doen.' Sneep geeft een kort knikje maar draait zich dan weer om en loopt het kantoor van Perkamentus uit. Hij loopt weer naar zijn eigen kantoortje en doet de deur open. Daar staat Sara met het fotolijstje van Lily in haar hand. Ze draait zich verschrikt om en zet het fotolijstje zo snel mogelijk terug. ' Sorry, ik zag dit fotolijstje in de kast staan en ik herkende de vrouw en toen zag ik dat het de moeder van Harry was. Dus ik ging even kijken hoe Lily eruit zag. Er zat geen slechte bedoeling achter.' Sneep staat nu echt op het punt om Sara te vervloeken maar houd zich in. Perkamentus heeft nog geen 5 minuten geleden gezegd dat hij wat aardiger tegen Sara moet doen. Als hij haar zo ziet staan met dat fotolijstje in haar hand en de schrik die ze had toen hij binnenkwam deed hem toch wel iets. Perkamentus zij dat ze veel heeft meegemaakt en dat ze het niet makkelijk heeft dus dat moet hij maar gaan geloven.
' Het geeft niet, als ik je de volgende keer in mijn kast zie kijken zijn er wel consquenties aan gebonden.' Sara kijkt verbaast naar Sneep. Dit is wel heel bijzonder Sneep die geen strafwerk geeft.
' Oke Professor.' Stottert Sara. Sara loopt weer naar het bureau zonder oogcontact met Sneep te maken. Er vliegen honderden gedachten door haar hoofd. Waarom heeft Sneep een foto van Harry's moeder in zijn kantoor staan? Sara gaat zitten en kijkt naar haar papier. Waar was ze ook alweer gebleven?

Sneep heeft de hele tijd staan kijken naar Sara. Hij denkt aan zijn verdenking. Zou het kunnen? Sneep weet dat Perkamentus het er niet mee eens is maar wat als Perkamentus zich vergist en dat Sara toch familie van Voldemort is? Hij wil geen risico lopen en besluit toch om Sara te gaan verhoren op een subtiele manier. Hij draait zich terug naar Sara en loopt naar zijn bureaustoel en gaat zitten. ' Draaimauw toch?' Sara kijkt verbaasd naar Sneep. Wat is dit nou? Sneep weet toch dondersgoed mijn achternaam?

~ Heyyy, lieve lezers van dit boek! Dit is alweer hoofdstuk 6 en ik ben er weer heel trots op! Het duurde een beetje lang maar dat komt allemaal door school. Nu ik weer in mijn normale ritme ben wil ik weer meer gaan schrijven. Xx