(Bago ko simulan ang kwento na ito ay pnapaalala ko lang po na matagal ko na nagawa ang storya na ito since mag start ng COVID-19 and ngayon ko lang naisip na i post dito sa wattpad kaysa sa facebook. Sa kwento na ito nag base lang ako sa past memories, inspiration at syempre imagination and all of the characters in the story are fiction (except other locations). - Author)
Ako nga pala si James, 18yrs old at 1st college palang ako sa araw ng pasukan. Sisimulan ko na ang kwento ko sa unang pagpasok sa kolehiyo. Kasabay kong pagpasok si Renzer na kasama ko sya sa iisang apartment kahit buhay mayaman sya at dahil mayaman sya at malayo sa kanilang lugar ay pinayagan ko sya na pumasok sa apartment ko dahil parehas naman kami na papasukan ng kolehiyo (tutal sya rin naman ang magbabayad ng renta ng apartment at ako naman bahala sa pagkain). Nakilala ko si renzer nung 1st year highschool pa lamang kami tranferee sya kaya ako ang unang nagpakilala at nilibot ang buong paaralan. Marami na rin kaming pinagsamahan ni Renzer at sabay din kaming nakapag graduate ng highschool. Back to the story. Nagsimula ang unang araw namin sa kolehiyo. Pagpasok namin ay marami kaming estudyante dito sa loob ng classroom (di tulad ng highschool hanggang 34 lang ang estudyante). Umupo na kami bandang gitnang bahagi kami ni Renzer. Dumating na ang aming guro at na nagpakilala sa amin at kasunod ay kami ang nagpakilala.
(Habang nagpapakilala yung iba)
James: Psst Renz??
Renzer: Bakit?
James: Yung mga kaklase pala natin anlalayo ng mga lugar para lang makapag-aral lamang sa Maynila
Renzer: Oo nga at iilan lang dito yung mga mayayaman tulad ko.
Nung kami ay magpapakilala ay nauna muna ako magpakilala at sumunod naman si Renzer. Nung nasa kalahati na ay may nagpakilala na pamilyar ang pangalan.
Patricia: Hi. Ako nga pala si Patricia 18yrs old taga Laguna.
Nang marinig ko ang pangalan na iyon ay parang naging seryoso/malungkot ang aking mukha dahil sya pala ang naging elementary crush ko at nag transfer ng school after nyang magtapos mag kagraduate ng elementary. Marami akong memories sa kanya at crush ko pa rin sya hanggang ngayon (kahit sinabihan nya ako na hindi na nya ako crush sa messenger at nag auto send stickers na mga malulungkot. Napaluha ako nun nung araw na sinabi sa akin yon) pero nung marinig ko ang pangalan yon at tinignan ko pa talaga yung itsura nya, mas lalo pa syang gumanda at cute pa mya lalo. Para sakin parang may nagbigay ng chance na magkaroon ulit ng memories since elementary days. After nun nag recess time na.
Renzer: James? Bat parang tulala ka kanina at para kang napailalim yung iniisip mo? Ano ba nangyayari sayo?
James: Ah wala ito epekto lang ata to ng pagiging first time sa kolehiyo.
Renzer: Wews... para ka kasing nagkakagusto nung marinig mo yung pangalan ni Patricia eh.
James: Ako may gusto? Never tol ako ma fall sa taong yon tsaka baka may boyfriend na iyon eh sapakin pa ako nun.(kahit masakit para sa akin sabihin yon ok lang para lang di mapansin).
Renzer: Tol hindi mo pa nga naitatanong sa kanya kung may boyfriend na sya eh.
James: Ah basta nevermuna pre di ko pa nga nahahanap yung magiging future girlfriend ko eh.
Renzer: Para sa akin mas type ko yung nasa bandang kanan na unahan na babae. Pre kung nakita mo lang yung mukha nya sobrang cute nya kahit tama lang yung ganda nya ( feeling happy)
James: Inspired ka nanaman noh??
Renzer: Syempre cute yung type ko eh.
James: Teka sya ba yun Renzer yung sinasabi mong cute. Eh parang plinantsa ng mukha yan eh.
Renzer: Hindi yan pre yung nasa gilid sa may bintana ang cute talaga nya.
James: Oo nga bagay na bagay talaga kayo.
Renzer: Basta akin lang sya ah walang agawan.
James: Walang agawan.
BINABASA MO ANG
Pinagtagpo at Muling Tinadhana
AléatoireThis is my first story at sana magustuhan nyo po itong istorya na ito. I hope na maging interesado kayo sa storya na ito. Sorry nalang po if ever na makakita kayo ng typos or maling grammar at kung maari po sana na i follow ako if ever na interesado...