Once Again with you [Dark Ace Series #2]

CHAPTER 22

[Althea's POV]

Tuloy pa rin sapananakit nang paa ko dahil sa pulikat pero sinusubukan ko pa ring umahon dahil gusto ko pang mabuhay. 

The waves were so Strong and my Friends are yelling for their lives! Nawala agad ang pag aalala ko nang maramdaman kong may humila saakin at hinawakan ako sa bewang dun ko nakuha yung chance na yakapin yung taong yun.

Para akong nanghihina na di ko maintindihan, Di ko mamulat yung mata ko pero nararamdaman ko yung nasa paligid ko at mukhang binubuhat ako hanggang sa nilapag ako sa buhangin.

"Thea?! Thea!!" Naiahon na pala ako kaya pagkamulat ko ay mata agad ni Liam ang nakita ko at may kasamang pag aalala yun. "Thank god!"

Bumangon ako pero agad napahiga nang maramdaman ko pa rin yung pulikat nang paa ko. Sandali ko yung pinahilom saka ako bumangon uli at du ko nakita binibigyan na ni Gelo nang CPR si Brielle na wala nang malay.

Nakaramdam ako nang kaba pero sa sobrang hina ko ay di ko na kinaya pang tumayo.

"Are you alright??" Tanong ni Juris saakin at hinawakan ako sa balikat, Hinihingal pa si Juris dahil siya talaga ang pinaka nag ligtas samin lahat pero di niya magawa since marami kami. "I'm sorry, I was busy looking for Brielle and I forgot all about you"

"Okay lang ako Juris you dont need to feel bad." Sabi ko at tumingin na kila Brielle na niyayakap na ni Gelo. Thank Go She's Safe!

After nung insidente na yun ay nag dalawang isip pa yung mga boys kung mag s-stay pa kami dito dahil sa nangyari pero sabi naman ni Zylie na okay lang atlease walang nasaktan. Nag eenjoy naman kami.

Kinabukasan ay nagising ako ng maaga at pumunta sa Living room. Tulog pa yung mga tao pero si Liam ay nasa sala at tinitignan yung group picture nila ni Zylie at Kathleen nung senior high sila. Sinusubukan niya siguro alalahanin yung panahon na yun pero nakakunot lang ang noo niya so ibig sabihin ay di niya maalala yung time na yun.

"Wag mong pilitin kung di mo kaya" Sabi ko na lang kaya napaharap siya saakin at nilapag na yung picture sa table.

"Gusto ko na kasi makaalala para maging okay na yung lahat" Sabi niya na may halong lungkot ang mukha. He's really desperate to remember pero di naman kaya nang utak niya.

"Gusto ka rin naman namin makaalala pero unti untiin mo lang huh?" Pakiusap ko sakanya, Ayoko kasi na nakakaramdam siya lagi nang sakit nang ulo.

Tumango na lang siya at biglang nagkamahabang katahimikan hanggang sa nag salita siya bigla.

"Anong tawagan natin nung tayo pa?" tanong saakin ni Liam.

"Sa totoo lang ang tawagan natin nuon ay and second name natin haha kaya nga Liam tawag ko sayo diba?" Sabi ko kaya napaisip siya. Siguro inaalala niya yung second name ko "Jean"

Ngumiti siya na para bang masaya siya sa bago niyang nalaman. Ayoko nang tinatawag ako na Jean pero sakanya ko lang pinapatawag sakanya yun.

"Jean tapos ako Liam ang Galeng" Amaze na sabi niya kahit wala naman akong nakikitang nakaka-amaze dun. "Sana maalala na kita. Ayoko nang ganto eh aish! I wan't to remember so bad."

"Don't worry tutulungan kita makakaya ko pero was mo pilitin ang sarili mong makaalala dahil makakasama lang yun sayo" I Reminded him and just smiled. Nakita ko ang sakit sa mga mata niya na para bang kahit gustuhin niya ay di niya magawa.