•Ο κολλητός του αδερφού μου•

16ο Κεφάλαιο

Μπήκαμε μέσα και προσπαθούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου..Μπορεί να έδειχνε καλά αλλά δεν ήθελα ποτέ να δω την μαμά μου σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου.. Και ας μην ειχε τίποτα.. Ράγισε η καρδιά μου.. Όσο και αν μου χαμογελούσε..

"Μαμά;"

Είπα και έτρεξα προς το μέρος της

"Αχ τα παιδάκια μου"

Είπε η μαμά και εγω και ο Χρήστος την αγκάλιασαμε

"Πως νιώθεις μαμά;"

Είπε ο Χρήστος κρατώντας την από το χέρι

"Τώρα που βλέπω τα παιδιά μου πως να μην νιώθω καλά;"

"Α ρε μάνα.."

Είπε ο Χρήστος και της χαμογέλασε

"Ο γιατρός έχει καλά νέα μαμά.. Όλα θα πάνε καλά θα πάμε σπίτι πολύ σύντομα"

Είπα με ένα αίσθημα αισιοδοξίας

"Ο μπαμπάς σας;"

Εγώ με τον Χρήστο κοιταχτηκαμε

"Μην ανησυχείς μαμά και ο μπαμπάς είναι καλά.. Όλα θα πάνε καλά"

"Είμαι χαρούμενη παιδιά μου αφού όλα είναι καλα"

Στην πόρτα στεκόταν ο γιατρός.. Γύρισα ασυναίσθητα και κοίταξα προς το μέρος του και μου έκανε νόημα να βγω έξω.. Μάλλον κάτι θα με ήθελε..

"Πάω να πάρω να φάω κάτι από το κυλικείο και έρχομαι.. Θέλει κανείς τίποτα;"

"Όχι καμάρι μου ευχαριστώ"

Είπε η μαμά και βγήκα εξω.. Πλησίασα τον γιατρό.. Είχα ένα προαίσθημα.. Σαν να ήξερα ότι θα μου πει κάτι που θα με ανησυχήσει..

"Τι έγινε γιατρέ;"

"Θέλω να σε ενημερώσω σχετικά με τον πατέρα σου"

"Πείτε μου.. Έγινε κάτι;"

Ο γιατρός έσκυψε το κεφάλι του και εγώ άρχισα να βουρκωνω..

"Γιατρέ πείτε μου σας παρακαλώ.."

"Πρέπει να μπει στο χειρουργείο άμεσα.. Και οι ώρες θα είναι πολύ κρίσιμες.. Για αυτό σας είχα προετοιμάσει στο γραφείο μου.. Έπρεπε απλά να σιγουρέψουμε για το αν θα μπει χειρουργείο η όχι.."

"Δηλαδή τι μου λέτε τώρα γιατρέ; ότι υπάρχουν πιθανότητες ο πατέρας μου να.. "

Είπα και βούρκωσα..

"Θα κάνω τα πάντα.. Αληθεια"

"Γιατρέ δεν θα αντέξω αν.. "

"Σας παρακαλώ θα κάνω τα πάντα σας το υποσχομαι.. Σε 2 ώρες μπαίνει χειρουργείο..θα μιλήσουμε ξανά"

Με ακούμπησε στον ώμο και μου χαμογέλασε και έφυγε..

Ένιωθα σαν χαμένη σαν να μην ήξερα τι μου ξημερώνει.. Πόσο άσχημη μπορεί να γίνει η ζωή μου.. Πόσο;

Κατευθείαν ήρθε στο μυαλό μου η εικονα όταν ήμουν μικρή και με είχε αγκαλιά.. Ήμουν η ατακτουλα και ήταν ο ατακτουλης.. Έτσι φωνάζαμε ο ένας τον άλλον.. Αχ μπαμπά..

Βγήκε ο Χρήστος έξω και με κοίταξε.. Έτρεξε και με αγκάλιασε..

"Τι έπαθες αγάπη μου τι έγινε; γιατί είσαι έτσι;"

"Ο γιατρός μου είπε ότι ο μπαμπάς σς 2 ώρες  πρέπει να μπει χειρουργείο και ότι οι ώρες θα είναι κρίσιμες.. Είπε ότι θα κάνει τα πάντα.. Χρήστο δεν θέλω να τον χασουμε.."

Με πήρε στην αγκαλιά του και άρχισε να βουρκωνει και εγώ να κλαιω

"Αγάπη μου θα πάνε όλα καλά ο μπαμπάς είναι δυνατός δεν θα μας αφήσει.. "

"Στην μαμά κουβέντα σε παρακαλω"

" Εννοείτε καρδιά μου"

Λίγα λεπτά αργότερα.

Ανοίγουν οι πόρτες του διαδρόμου και μπαίνουν μέσα τα παιδιά.. Έτρεξα αγκάλιασα τον Γιώργο..

"Ο μπαμπάς θα κάνει χειρουργείο.. Γιώργο θα είναι κρίσιμες οι ώρες.. Θα τρελαθώ άμα τον χασω.. "

"Εδώ είμαι αγάπη μου δίπλα σου.. Όλα θα πάνε καλά.. "

Δύο ώρες μετά.

Αρχίζει το χειρουργείο και προσπαθώ να κρατηθώ ήρεμη.. Καθόμαστε έξω από την αίθουσα του χειρουργείου και προσεύχομαι να πάνε όλα καλα..

Πλησιάσει ο γιατρός και πριν μπει μέσα έρχεται προς το μέρος μας..

"Παιδιά ξεκινάμε.. Θα προσπαθήσω για το καλύτερο"

Είπε και έπιασε το χέρι του Χρήστου και το δικό μου

"Ναι γιατρέ"

Είπε ο Χρήστος

"Περιμένετε νέα μου όταν βγω"

Λέει και μπαίνει στο χειρουργείο

Ο Χρήστος με είδε αγκαλιά και προσπαθούσαμε να είμαστε όσο πιο ήρεμοι γίνεται..

....

Γειά σαςςς

Ανεβαίνει σήμερα και καινούργιο κεφάλαιο στο δεύτερο βιβλίο μουυ πάτε να το τσεκαρετε

See you soon

💋💋