Saçlarımın arasında el hissettiğimde ağır ağır gözlerimi açtım. Rüzgar sabah uyandığımda yanımda olacağını söylemişti. Ve gerçektende yanımdaydı..
"Günaydın güzellik." Dedi sırıtarak.
"Günaydın, gelmişsin."
"Dün dedim ya geleceğim diye. Niye şaşırdın?"
"Bilmem. Bu kadar erken geleceğini sanmıyordum."dedim gözlerimi odada gezdirerek.
"Özledim,sarılabilir miyim?" Sorusuna karşılık hızlıca başımı aşağı yukarı salladım. Beni kolları arasına çekip sıkıca sarılırken, bir eli saçlarıma gitti ve burnunu saçlarıma bastırarak kokladı.
Bu ana kadar onu özlediğimi farketmemiştim galiba. Başımı boynuna gömerek birkaç saniye öylede durdum. İkimizde hiç hareket etmiyorduk kapı çalana kadar.
"Gir?" Dedim geriye çekilerek.
Kapı açıldığında Hazal kafasını kapının arasından içeri sokarak konuşmaya başladı.
"Efendim,eğer görüşme faslınız bittiyse aşağı buyurabilir misiniz? Aksi taktirde annem ile Nihal Teyze gelecek." Cümlesini bitirdiğinde ben şaşkın halde onu izliyordum. Fakat Rüzgar çoktan yastığı arkamdan alıp Hazal'a doğru fırlatmıştı.
"Çık dışarı küçük cadı. Geliyoruz."
"Yuh be! İyilik de yaramıyor. Bekleyin siz,annemlere gelmediğinizi söylüyorum şimdi!" Rüzgar bu defa gerçekten sinirlenmiş olacak ki ayağa fırladığında kolundan tutarak geri çektim, ve Hazal'a üstümü değiştirip geleceğimizi söyledim.
"Vedat, bu kadar önemli olan neydi? Yani Rüzgar gitmişse önemli konudur." Diyerek konuşmaya başlamıştı Nehir Teyze. Vedat amca duruşunu dikleştirerek boğazını temizledi.
"Evet, Rüzgar'ı ilgilendiren bir konu olduğu için gitmesi gerekti." Sesi tok ve kendinden emin çıkmıştı. Aynı şeyi Rüzgar'da söylemişti, fakat Rüzgar'ı ilgilendiren bu kadar önemli şey ne olabilirdi ki? Yine aklımdaki soru işaretlerini Rüzgar anlamış olacak ki konuşmaya başladı.
"Aslında sizinle konuşmamız gereken bir konu var." Ben pür dikkat onu izlerken Nehir Teyze devam etmesini işaret etti.
"Biz buraya taşındığımızda bir haftaya kadar hastalık belirtiler verecektir demişti Sinem Teyze. Ama geldiğimizden beri Mira'nın sadece başı ağrıyor, midesi bulanıyor. Hiç unutkanlık yaşamadı. Geçen mobilya bakmaya gittiğimiz gün..Geldiğinde direk yatağa atmıştı kendini. Sonra zaten uyandığındada Sinem Teyze gelmişti. Mira uyurken tekrar test yaptırmak istediğimi söyledim, sağolsun Sinem Teyze de hiç itiraz etmeyerek,test sonuçlarını bir gün sonrasında alabileceğimi söylemişti. Ertesi sabah erkenden sonuçlar için hastaneye gittim ve.." diyerek sustu. Bu kez sessizliği bozan bendim.
"Evet? Kötü birşey mi var?" Dedim ce cevap alamayınca sesimi daha çok yükselttim.
"Cevap versene!"
"Sakin ol Mira, aslında..Mira Alzheimer değilmiş. Biri o gün sonuçları değiştirmiş, öyle düşünmemizi istemiş." Cümleleri sıralarken akreple yelkovan durmuştu sanki. Zaman akmıyordu. Etraftaki sesler uğultulaşmaya başladığında görüntünün bulanıklaşdığını hissederek elimi koltuğa yerleştirdim ve olabildiğince sıktım. Yada sıktığımı sandım.
*
"Kendine geliyor.."
"Şükürler olsun Allahım."
Duyduğum sesler karşılığında kaşlarımı çatarak uzatıldığım yerden doğrulmaya çalıştım.
"Rüzgar?" Dedim boğuk çıkan ses tonumla.
"Buradayım güzelim." Diyerek karşımdaki sandalyeye oturdu.
"Ne anlatıyordun? Devam et."
"Sonra konuşuruz bu konuyu. Sen dinlen şimdi." Dediğinde ısrarla başımı iki yana salladım. " Anlat."
Sonunda konuşmaya başladığında herkes susmuş ve sadece Rüzgar'ı izliyordu.
"Bu konuyu öğrendiğimde, kimin yapabileceği aklıma gelmediği için babamla Denizli'ye gittik.Dede'nin yanına."
"Dede'm mi? Oradamıydınız dün?" Dedim kaşlarımı çatarak.
"Evet. Ama Dede'n de kim olduğunu bilmiyor. Alzheimer olduğunu ona söylemediğin için kızdı, ama bir taraftan da olmadığın için mutlu oldu. Yani söyleyeceğim şu ki, Alzheimer değilsin buna sevinmeliyiz ama, çok daha önemlisi kim neden yapsın böyle birşeyi?" Rüzgar cümlesini bitirdiğinde sadece tek kelime döküldü dudaklarımın arasından.
"Yalnız bırakın."
Annem anında yanıma gelerek eliyle omuzlarımı sıvazlamaya başladı.
"kızım yapma böyle, lütfen."
"Anne çıkar mısınız."dedim umursamayarak.Odadan ilk çıkan Rüzgar olmuştu ki sonrasında herkes çıkıp kapıyı kapattı. Yataktan kalkıp Rüzgar'ın bana aldığı defteri açtım ve yazmaya başladım.
