"Anne lütfen biraz daha!"
"Kızım kalk servis gelecek,ilk günden geç gideceksin okula."annemin cümlesi ile artık kalkmam gerektiğimi anladım.Ağır ağır yataktan kalkıp üstümü değiştirmek için dolabın önüne geçtim ve yeni okul üniformamı üzerime giydim. İzmire yeni taşındık ve hemen bir okula kayıt yaptırdı annem.Kendi evimiz okula 5dakikalık mesafedeymiş.Evimize taşınmak için sabırsızlanıyorum.Niye mi? Biraz daha uyurum..
"Mira! Uyanmadın mı daha?"
"Uyandım,geliyorum."yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa annemin yanına geçtim.Yeni evimiz henüz hazır olmadığı için teyzemlerde kalıyoruz.
"Günaydın"dedim masaya geçerken.
"Günaydın kızım."annem o kadar mutluydu ki.Okula gittiğimiz için mi,yeni eve taşınacağımız için mi anlayamadım.
"Aras kalkmadı mı anne?"
"Ben sen miyim ufaklık,erkenden kalktım."arkamı dönüp kapıya baktım.Aras erkenden kalkıp markete bile gitmiş! Ve evet ikiz olmamıza rağmen bana ufaklık diyor..
"Sana kaç kere dedim bana ufaklık deme diye! Okuldada söyleyip beni utandırma."
"Ufaksın çünkü benim suçum mu?"dedi dalga geçerek.
"Değilim ya değilim.Sen Mine'ye söyle onu 1.55 kız!"
"Susun,kahvaltınızı yapın servis gelecek birazdan."annemin cümlesiyle birlikte ikimizde kahvaltı etmeye başladık.Okulda ilk günümüz olmasına rağmen heyecan hissi yoktu içimde.Siz birde Aras'ı görün!
"Acaba okulda güzel kızlar var mıdır?"Aras'ın sorusuyla birlikte annemle ilk önce bir birimize sonrada Aras'a baktık.Tam cevap verecek iken okul servisinin sesini duyduk.
"Akıllı olun,stres yapmayın,hocalarınızla da sınıf arkadaşlarınızlarınızlada iyi anlaşmaya bakın." annem her defasında ilk kez okula gidiyormuşuz gibi bunu söylerdi bize..
Ayağıma vans ayakkabılarımı giydim.Ekim ayında olmamıza rağmen hava ne fazla sıcak,nede fazla sağuk değildi. Galiba heyecan olmasa bile stres vardı..Kapıyı açıp dışarı çıktığımızda karşımda 20kişilik okul servisi vardı.Koyu gri servisin üzerinde beyaz renkle Rota koleji yazılıydı.Üzerinde turuncu, beyaz çizgiler vardı. Galiba turuncu okulun logosu ile ilgiliydi.
Teyzemlerin evinin okula 10-15 dakikalık mesafede olduğunu biliyordum.Servise bindim, en arka tarafa geçip kulaklıklarımı taktım.En sevdiğim şarkı başladı kulaklıkta tam o an "Biliyorum herkes tektir.Hayat gibi bazen o rengareng-i ayaz."
"Önce yağmur sonra güneş"diye devam ediyordu.
"Sonra bize de gökkuşakları."
Birinin koluma dokunmasıyla irkildim.Uyuya kalmışım farkında olmadan.Aras beni uyandırıp servisten inince okula vardığımızı farkettim.
Okul o kadar büyüktü ki ! Tahmin ettiğim gibi.Büyük turuncu harfler ile Rota Koleji yazısı var okulun girişinde.O kadar büyük bahçesi vardı ki okulun biz sadece girişi göre biliyorduk.Aras'la birlikte okula girdik.Sınıfımızın neresi olduğunu bilmediğimiz için müdür yardımcısının odasına gitmeye karar verdik.
"Kapıyı çalayım mı?"soruyu soran Aras dı.
"Çal bakalım odada biri va-" tam söyleyecektim ki odadan ses geldi.
"Gir."
Arasla bakışmamızın ardından aynı anda odaya girdik.
"Buyrun çocuklar nasıl yardımcı olabilirim?"soruyu soran kadın 38li yaşlarında ,esmer ,hoş bir kadındı.Galiba müdür yardımcısı.
"Eee şey biz yeni kayıt oldukta. Sınıfımızı tanımıyoruz.Sormak için gelmiştik."
"Ne güzel. İsim soy isim söyleyin bakalım çocuklar."
"Mira Korkmaz."
"Aras Korkmaz."kadın önündeki bilgisayarda bir şeyler yazdıktan sonra bize döndü.
"Buyrun çocuklar sizi sınıfınıza götüreyim."Kadının ardından devam etmeye başladık.Koridorun sonunda 11b yazılan sınıfın önünde durduk.
"Sınıfınız burası çocuklar,şu an coğrafya dersi."diyerek sınıfı gösterdi az önceki kadın.
Yeni ders zili çaldığında artık sınıfa geçip yerleşmiştik.Müdür yardımcısı olduğunu düşündüğüm kadın içeri girdi.
"Merhaba çocuklar.Bu gün aramıza 2 arkadaş katıldı.Aras ve Mira."Okulun ilk günlerinden nefret ederdim.Aslına bakarsanız okulda geçen hergünden nefret ederdim..Herkes öyle bakıyordu ki,kendimi bir anlık çok kötü hissettim.Neyse ki kadın bizi sınıfla tanıştırdıktan sonra gitmişdi.Ben kadının yokluğunu fırsat bilip hemen sırama geçtim.Aras mı? Yan sırada esmer,uzun saçlı bir kızla konuşuyordu. Bu çocuk neden hep esmer kızlarla takılıyor?
"Merhaba çocuklar.Ben matematik hocanız Güniz."dedi içten gülümsemeyle isminin Güniz olduğunu öğrendiğim hoca.Omuzlarına kadar düşen kahverengi saçları sanki daha genç gösteriyordu hocayı.Hoca o kadar güzel anlatıyordu ki dersin bittiğini zil çaldığında farkettim.Zaman nasıl geçti hiç anlamadım.Kitaplarımı çantama yerleştirirken bir elin omzuma dokunmasıyla arkaya döndüm.Kahve renkli saçları,ince dudaklı ve açık kahve rengi gözlü kız bana gülümsüyordu.
"Selam ben Hazal,sınıfa hoşgeldin."
"Selam,ben Mira,hoş buldum."Bende kıza aynı şekilde içten gülümsedim.
"Memnun oldum Mira.Kantine inelim mi?Yakından tanışmış oluruz."kızın sorusuyla afalladım.Eski okulumda arkadaşım yoktu.Nerdeyse Aras dışında kimseyle konuşmuyordum.Sanırım o yüzden ilk günden birinin benimle tanışmak istemesine şaşırdım.Bunları düşünürken kız hala benden yanıt bekliyordu.
"Bende memnun oldum Hazal.Olur inelim."
