I Love You [Soukoku]

DAZAİ OSAMU 📕2📕

Küçüklüğümden beri bana öğretilen yaptıklarımdan pişman olmamaktı ancak uzun zamandır içimdeki bu yoğun pişmanlık dalgası beni her gün senin çatına taşıyor neden senin çatın bilmiyorum....ya da belkide biliyorumdur. 4 yıldır kokusuna hasret olduğum bedenin ile aramızda 10 metre bile yok ancak sanki bana kilometrelerce uzaktaymış gibisin, gözlerim artık eskisi gibi parlamıyor ölüme olan fikirlerimi değiştiriyorsun sana sarılarak uyumadan ölmek istemiyorum ölmekten ilk defa korktuğumu hissediyorum seninle karşılaşmak için tanrıya dua ederken aynı zamanda senden kaçıyorum belkide en büyük ve muhtemelen tek pişmanlığım olan seni terk edişimi yüzüme vurmandan korkuyorum

İnsanların doğuştan nankör olduklarını söylemişlerdi... sanırım doğan en nankör insan bendim 15 yaşımda seninle tanışıp hayatıma girdikten sonra hayatım olmuştun ama ona rağmen intihar hevesimdendir belki hayatımı yarı yolda bırakıp gitmiştim hayata tekrar dönmek istesem izin verilir miydi sana ulaşmak istesem de ulaşamayışım elimin havada kalması ve senin arkana dönüp yürümen yerine dönüp bana bakman yaraladı en çok beni sen bana bu kadar müsamaha gösterirken seni uzanıp tutamamam kollarımı sana saramamam göğsümün ortasında bir ağrıya sebep olurdu hep. Benden nefret ediyor musun bilmem, ki muhtemelen ediyorsun eğer ilk gördüğün yerde silahını çıkarıp beni vurmak istiyorsan lütfen vur, vur ki pişmanlığımın bu ağır yükü altında ezilmek yerine kollarında can vereyim Dünya'nın en güzel kokusunu içime çekeyim seni sevdiğimi yavaşça fısıldayayım kulaklarına peki o zaman arkanı dönüp gider misin yoksa benimle beraber gelir misin şimdi görüşüm bulanıklaşıyor bu yağan şey kar mı yoksa yağmur mu sis mi indi şehre............... hayır bu belki pişmanlığım azalır diye akıttığım göz yaşlarım ne kadar aksada en ufak bir rahatlama yaratmayan göz yaşlarım