Tam Bir Salaksın

11

Sonunda cumartesi günü gelmişti.

Bakugou normalde uyandığından daha erken uyandı. İçinde büyük bir heycanla uyandı.

Lavaboya gitti. Saçlarını yaptı. Yanına alacağı kıyafetleri hazırladı.

Normalde yeni insanlarla tanışmayı önemsemezdi. Yada onların onun hakkında ne düşüneceğini merak etmezdi.

Ama bu önemliydi değil mi? Çünkü bunlar Kirishima'nın ailesiydi.
Hele annesi tanışmak için o kadar heveslenmişken umarım hayal kırıklığına uğramazlar diye düşündü.

İnsanlarla kolay anlaşamıyordu. Ama kirishima nın aileside kiri gibiyse çokta zor olmazdı belki.

Bütün bunları düşünürken kapısı çaldı.

Kirishima ordaydı. Gülümseyerek "Kahvaltıya gidelim mi?"

"Mhm." Dedi bakugou ve çantasını alıp çıktı.

Diğerleri daha uyanmamış olacaktı ki sadece ikisi vardı.
Sessizce kahvaltılarını yaptılar.

"Çalışacağımız derslerin kitaplarını almayı unutma salak."

"Ah evet haklısın."
Kirishima ders çalışacaklarını unuttmuştu bile. Sanki sadece ailesiyle tanışmak için geliyordu.
Sanki birlikte haftasonu geçirmek için geliyordu.

Yemekelerini yedikten sonra Kirishima'nın kitaplarını almak için tekrar odasına çıktılar.

İkiside sonunda hazırdılar. Aşağı hiç konuşmadan indiler. Tam kapıdan çıkarken
Mina bağırdı

"Heyy"

Ardından Denki "Kirishimalara değil mi?"

Kirishima gülümseyerek kafasını salladı.

Bakugou'nun rahatsız hissettiği belli oluyordu. Kimse üstüne gitmedi.

"Görüşürüz o zaman." Dedi Mina

"Görüşürüz." Dedi kirishima

Bakugou önden yürüyerek dışarı çıktı.

"Görüşürüzzzz" dedi Denki el sallayarak ve göz kırptı.

—————————————

Tren istasyonuna varmışlardı Kirishima'nın evine 40 dk sürecekti.

Bakugou cam kenarına oturdu Kirishima da yanına

"Babam bir iş gezisindeymiş yani sadece annem ve kız kardeşim olucak."

"Kız kardeşin mi vardı?" Bakugou bunu bilmiyordu.

"Evet  6 yaşında."

"Adı ne?"

"Miria. Sen tek çocuksun değil mi?"

"Evet."

Bakugou hala gergin hissediyordu. Kirishima bunu anlayabiliyordu ama bir şey söylese mi emin değildi.

"Biraz gergin gözüküyorsun." İçinde tutamadı onu ilk defa böyle görüyordu.

"Hiçte bile."

"Sorun değil dostum. Merak etme. Seni zaten çok seviyorlar."

"Beni tamımıyorlar bile."

"Benim anlattığım kadar da olsa tanıyorlar."

"Evet evet tahmin edebiliyorum Çok erkeksi bir arkadaşım var her gün onun kadar erkeksi olabilmek için dua ediyorum falan demişsindir."