Tam Bir Salaksın

13

Hep birlikte yemek yiyip sohbet ediyorlardı.

"Anne yemekten sonra Bakugou ile ders çalışacağız. Geçe kalabiliriz. Rahatsız olmazsınız değil mi?" Dedi ve gülerek "bakugou ders çalışırken biraz gürültülü olabiliyor."

"Yok tatlım baban olmadığı için miria da benimle alt katta uyuyor zaten. Siz rahat olun."

Kirishima'nın dedikleri Bakugou'yu rahatsız etmişti. Öyle ki daha yemek yemek istemedi. Ayıp olmasın diye kendini yemeğe zorlayacaktı

Ayrıca neden öyle demişti. Ona o kadar da bağırmıyorum. Salak. Salak. Salak.
Annene söylemene gerek var mıydı?

Bakugou herkesin onu gördüğü canavar olarak gözükmek istemiyordu. Ama öyleyim. Doğru.

Bakugou yemeğin geri kalanında durgundu.

Yemek bittikten sonra kirishima annesine masayı toplamada yardım etti.

"Bakugou hadi çıkalım." Dedi mutfaktan gelerek.

Bakugou bir şey söylemeden yukarı çıktı.

Kitaplarını yerdeki küçük masaya koydu ve yere oturdu.

Kirishima da yanına geldi.

"Al şunları çöz." Dedi ve kağıtları uzattı Bakugou.

Kirishima'nın içi huzursuz oldu. Ama dediğini yaptı.

10 dakika boyunca sessizce test çözdüler. Bu normalden çok farklıydı.

"Bakugou... bir şey mi oldu?" Diyebildi. Ne olmuş olabileceğini anlamıyordu.
Yoksa birden geldiğine pişman mı olmuştu?

"Neden öyle söyledin?" Bakugou nun yüz ifadesini okuyamıyordu. Bu yüzü biliyordu ama anlayamadı.

"Ne?"

Bakugou sesini yükseltti "Niye annene sana bağırdımı söyledin." Duraksadı. Ses tonu değişmişti. Sinirli bir ses değildi.

Bu ses hayal kırıklığının sesiydi "Salak. Sen bir salaksın. Ders çalışırken sana bağırmıyorum bile."

Kirishima şaşırmıştı. Tam ağızını açıcaktı ki Bakugou devam etti.

"Sana onlara bağırdığım gibi bağırmıyorum. Bunu... bunu bile fark edemeyecek kadar salak mısın? Artık kimseye eskisi kadar bağırmıyorum! Ama annenle tanışırken bile o canavarla tanışıyor." Bakugou nun sesi bir yükselip bir açaldı.

Canı acıyordu. Sikeyim sikeyim.

Kirishima sonunda konuşabildi "Bakugou! Sen canavar falan değilsin bunlar nerden çıktı." Bu sefer bağıran oydu.

"Sus. Bilmediğimi mi sanıyorsun. Umursamıyorum diye insanların neler dediklerini duymadığımı mı düşündün?"

"Bakugou!! bana bak." Dedi ve yere doğru bakan yüzünü iki eliyle kavrayıp ona bakmasını sağladı.

Gözleri. Gözleri dolmuştu. Hayır hayır hayır. Kirishima şuan ölmek istedi.
Onu öyle görmeye dayanamıyordu.
Bu sefer. Bu sefer onu ben öyle yaptım.

Baş parmaklarıyla gözlerindeki yaşı sildi kirishima.

"Bakugou yemin ederim o anlamda demedim. Sana yemin ederim. Öylesine konuşuyordum."

"Sus." Diyerek Kirishima nın ellerini itti.

Kirishima bu sefer omzunu tuttu.

"Bakugou ne kadar çabaladığını hepimiz biliyoruz. Daha geçen hafta Kaminari bile bundan bahsetti. Hepimiz biliyoruz."