Tam Bir Salaksın

2. Tekrar

Kirishima neler olduğunu bilmiyordu. Etraf karanlıktı. Birden patlama sesleri geldi. Kıpırdamak istedi ama kıpırdayamadı. Net göremiyordu. Sonra bir ses duydu. Sonunda biraz da olsa görebiliyordu. Todoroki ordaydı. Sonra Momo'yu gördü. İşte o zaman anladı. O gecedeydi. Tekrar o lanet gecedeydi. Deku bir planım var diye parladı. Evet plan. Plan. Bunu daha öncede yaptı bir daha yapabilirdi. Deku planını anlattı ama birşeyler yanlıştı. "Todoroki yaparsa olmaz yada Momo. Tek bir şansımız var. Kacchan'ın elini tutan ancak ben olabilirim. Ne? Kirishima anlamıyordu. Hayır hayır. "Anlamıyorsun Midoriya o ben olmalıyım ancak benim elimi tutar." Dedi sessiz bir şekilde. İzuku ona kocaman bir gülünsemeyle baktı " Neden senin elini tutsunki?" Dedi. Kirishima' nın beyni allak bullak olmuştu. Hiç birşeyi anlamıyordu. Sonra birden havadaydılar. Deku ona seslendi. İşte geliyordu. Bakugou, Deku'ya geliyor-

Kirishima terler içinde uyandı. Bir süre yatağında öylece oturdu. Niye böyle bir rüya gördüğünü sorguladı. Anlamıyordu. Neden?Neden deku?
Saate bakmak için telefonuna uzandı. Sabahın üçüydü. Uyuyabileceğini sanmıyordu. Uyuyamadı da. Güneş doğmaya başlamıştı. Dişlerini fırçaladı. Bu gün 'saçımı boktan' yapmayacağın sanırım. Bunun için çok yorgundu. Bütün o saçlar kolay kolay hava dikilmiyordu elbet. Erkenden inip kahvaltısını etti. Sınıfa ilk giden oydu. Normalde sınıfa hep Bakugou ile birlikte gelirlerdi. Bakugou acaba sabah yokluğunu fark edecek miydi?

Derken Uraraka sınıfa girdi.
"Günaydın Kirishima-kun!" Dedi neşeyle

"Günaydın Ochaco." Dedi kısık sesle

"Yorgun gözüküyorsun uyuyamadın mı?"

"Pek sayılmaz."

Yavaş yavaş diğer öğrenciler gelmeye başlamıştı. Herkes geldi. Bir kişi hariç. Bakugou. Normalde hep tam vaktinde gelirdi. O bay mükemmel devamsızlıktı. Asla bir dersi kaçırmazdı. Bir sorun mu vardı? Ders başlıyordu ve o hala yoktu.

Dersin başlamasından beş dakika sonra Bakugou özür dileyip içeri girdi. Bu ilk defa oluyordu. Kirishima dışında kimse şaşırmışa benzemiyordu. Kimse Bakugou'nun asla geç kalmadığını bilmiyor muydu?

"Dostum bok gibi gözüküyorsun." Dedi ona bakan her zamanki sırıtışıyla bakan Denki.
Sero da dönüp Kirishima ya baktı ve Denki yi onaylarcasına kafasını salladı.
" Uyuyamadım da."
" Dostummm yoksa o tarz rüyalar mı gördün? Hah?" Dedi kıkırdayarak. Kirishima, Denki nin hangi tür rüyalardan bahsettiğini hemen anladı ve göz devirdi. Sero da gülmeye başladı. Onlara kabus gördüğünü söylemeyecekti. Bırak böyle bilsinler dedi içinden.

"Bakugou da uyuya kalmış gibi gözüküyor. Aynı rüyayı mı gördünüz yoksa?" Diye sırıttı Sero.
Kirishima dönüp Bakugou'ya baktı. Uyku sersemi gibi gözüküyordu. Tam o sırada Aizawa oraya bir silgi fırlattı "sessiz olun."

Hepsi susup dersi dinledi.
Kirishima' nın gözleri sürekli Bakugou' ya ve onun arkasında oturan yeşil saçlı çocuğa takıldı. Midesine bulanmaya başlamıştı derken zil çaldı.
Kaminari ve Sero yine saçma bir oyundan bahsediyorlardı.

Kirishima, Bakugou'nun yanına gitmek istedi. Her zamanki gibi. Ama yine Deku ile bir şeyler konuşuyordu. Evet anlamında kafasını salladı sonrada Deku, Todoroki nin yanına gitti. O sıra Bakugou ona bakan Kirishima'ya baktı. Bir an yüzünde garip bir ifade belirdi. Saçı o günkü gibi. Sonra hemen sinirli bakışını takındı ve " Ne var salak?" Diye bağırdı Kirishima ya.

"Uh.. bir şey yok."
Sabah o da geç kaldığı için benim onu beklemeden gittiğimide görmemiş oldu diye düşünüyordu. Birden Bakugou yanında belirdi.