İŞTE BAŞLIYOR...

46 1 0
                                    

Sınıftan içeri girdim.  Nereye oturmam gerektiğini bilmediğim için cam dan dışarıya bakmaya başladım. Tam ordaydı. Bahçede basketbol oynuyordu. Ona bakarken gülümsediğimi farkettim. O kadar yakışıklıydıki...

Arkamı döndüğümde zil çoktan çalmıştı. Bütün sınıf oturmuş suratıma dalga geçer gibi bakıyordu. Yanaklarımın kızardığını hissettim.  Utancımdan yerin dibine girebilirdim...

Kendime boş bir sıra ve yeni arkadaşlar bulmam gerekiyordu. Hemen harekete geçmeliydim. Bende biraz popüler gibi davranmaya karar verdim. Hemen ciddi bir gülümseme taktım yüzüme ve havalı havalı yürümeye başladım. Kendimi acayip popüler hissediyordum. Herkesin bana baktığını anladığım sırada yere yapıştım. Nasıl olduğunu anlamamıştım bile. Hayııır olamaz. Ilk gün rezaleti..

"Prensesler gibi düştün canım okadar kötü değil" dedi arka sıradaki sarışın kız.  Bütün sınıf gülmeye başladı. Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.

Ayağa kalkıp üstümü silkeledim.  Popüler olmak bukadar zormuymuş yahu..

" İyi misin?"

"Aaa evet iyiyim teşekkür ederim"

"Ben melis. Sende şu yeni gelen kızsın galiba. İsmin deniz degil mi?"

"Evet"

"Hoşgeldin ozaman"

Ne kadar da iyi , sıcak kanlı bir kızdı. Mavi gözleri çok içten bakıyordu.

"Yanım boş. İstersen oturabilirsin"

" Tabi. Teşekkür ederim"

"Ama lütfen şu teşekkür ederim lafını kullanma olur mu?"

Kafamı salladım ve gülümsedim.

"Tamam anlaştık ozaman deniz" dedi ve çantamı alıp kendi sırasına götürdü. Bu yaşanan salak olaylara rağmen ben hâlâ o yakışıklıyı düşünüyordum.

OLANAKSIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin