Tam olarak başa döndüm. Herşeye yeniden başlıyorum. Yeni okul,yeni arkadaşlar. Kısacası kötü olan herşeyin mükemmel olması için fırsat yakaladım..
12/B yi aramaya başladım. Uzun, mavi koridorda yürürken bir el kolumu tutup çekti.
"Yenisin galiba" dedi alaycı bir tavırla. Suratına baktığımda gülüyordu. İşte tam o anda kalbimin ritmi değişti.
"Eee evet" dedim kekeleyerek.
"Nereyi arıyorsun ? İstersen sana eşlik edebilirim" dedi. O anda ona aşık oldum. Bu inanılmazdı. Hayatımda ilkkez böyle hissediyordum.
"Lütfen" dedim. Aaa lanet olsun lütfen de neydi öyle.
Bu sefer daha içten gülümsedi. O kadar güzel gülüyordu ki sonsuza kadar onun gülüşünü izleyebilirdim...
"Son sınıf mısın? "
"Evet sen?"
"Aslında mezun olmam lazımdı ama olmadı"
"Kaldın yani öyle mi? "
"Evet. Hangi sınıftaydın?"
"12/B"
Keşke daha uzak olsaydı. Keşke aynı sınıfta olsaydık. Daha ismini bile bilmediğim bu yakışıklı çocuğa ilk anda aşık olmuştum...
"Teşekkür ederim" diyerek döndüm. Ama çoktan gitmişti...
Umarım tekrar karşılaşabilirim....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OLANAKSIZ
Dla nastolatkówLise son sınıfta olmama rağmen hiç arkadaşım olmamıştı. Ailem ile Antalyadan İstanbula geldiğimizde olacaklar hakkında hiçbir fikrim yoktu. Okula gelir gelmez bir çocuktan hoşlanmaya başladım. İlkkez birinden hoşlanıyordum. Ama o en yakın arkadaşım...
