Harry James Potter;
Cedric'le birlikte kupayı tuttuktan sonra yuvarlanarak bir mezarlığa cisimlenmiştik.
Cedric "İyi misin?" diye sorduğunda "Evet." dedim ve bana gülümseyip "Güzel." Dedi.
Şuanda ona odaklanamıyordum...
"Acaba neredeyiz?" diye sormasıyla dilimi tutamayıp aklımdan geçenleri mırıldandım.
"Buraya daha önce de geldim."
Endişeyle etrafta dolaşıyordum ve Cedric kupaya yaklaşıp "Bu bir anahtar, Harry kupa bir anahtar." deyip kıkırdadı.
Anlaşılan henüz durumun ciddiyetinin farkında değildi.
Mezar taşına yaklaşıp endişeyle tekrar "Buraya daha önce de geldim, rüyamda." dedim.
Asamla birlikte elimi 'Tom Riddle 1905 - 1943' yazan mezar taşında dolaştırdım ve Cedric'e seslendim.
"Cedric kupaya geri dönmeliyiz! Hemen!"
"Burada neler oluyor?" Diye sormasıyla cevap verecektim.
Sonunda o da bir şeylerin ters gittiğini fark edebilmişti.
Ancak cevap vermeme fırsat kalmadan Peter şerefsizi kucağında ki Voldemort'la bize doğru gelmeye başlamıştı.
Yara izimin dehşet verici bir biçimde sızlamasıyla yere çöktüm ve "Ah! Hayır!" diye bağırdım.
Endişeyle yanıma gelen Cedric "Harry ne oldu!?" diye sordu.
Açıklayacak vaktim yoktu.
"Kupaya geri dön!" deyip acıyla inledim.
Fakat Cedric beni dinlemek yerine bize yaklaşan Peter'e karşı asasını doğrulttu.
"Sen kimsin ve bizden ne istiyorsun!?"
Voldemort'un güçsüz sesiyle "Öldür onu Kılkıyruk." dediğini duyar duymaz asamı kavrayıp Peter'e doğru kaldırdım ve "Expelliarmus!" diye acıyla bağırdım.
Peter'in elinde ki asa çimlere fırladığında "Brachiabindo!" büyüsüyle Peter'in asayı almasını engelledim.
[Brachiabindo: Efsunlanan kişiyi iple sıkıca bağlamaya yarar.]
Peter etkisiz kalırken Cedric'e koştum ve ona sımsıkı sarıldım.
"İyisin değil mi?" Akan gözyaşlarımı silip beni cevapladı.
"İyiyim Harry, senin sayende."
Ona gülümsedim ve asamı sıkıca kavrayarak Peter pisliğinin yanına gittim.
"Aileme ihanet ettin, arkadaşlarına ihanet ettin ve şimdi seni bir paçavra olarak gören kucağında ki iğrenç katilin fareciliğini oynuyorsun.
İstesem seni şuanda Cruciatus ile doğduğuna pişman ederim.
Sevgilime uygulamaya kalkıştığın büyüyü, avadayı suratının ortasına çakabilirim.
Sirius'a şükret, eğer o olmasaydı seni burada hiç düşünmeden öldürürdüm.
Ama aklanması için bize lazımsın seni lanet fare."Gözlerimi Voldemort pisliğine çevirdim ve suratına tükürdüm.
Evet, yaptım bunu.
"Seni lanet olası cani canavar!
Kim bilir kaç insanı katlettin!?
Aklını kaçırmış bir orospu çocuğu olmak nasıl hissettiriyor!
Yazık... onca katliama rağmen seni taşayan iğrenç hayvandan çok daha beter bir hayat yaşadın.
Sen en kötüsününde kötüsünü hak eden cani bir canavarsın.
Ailemi sikik bir kehanet yüzünden elimden aldın!
Sikik ideolojin yüzünden sana hiçbir zararı dokunmamış Muggle'ları öldürmeye kalkıştın ve bunları yaparken iğrenç bir melez olduğunu unuttun!
Sen asla onlar gibi olamazsın, tüm Muggle'ları öldürsen bile sende ideolojine göre ölmeyi hak eden bir bulanıksın!
İğrenç bir melezsin ve asla safkan olamayacaksın!
Damarlarında o iğrendiğin Muggle'ların kanı var!
Senden iğrenen bir toplum yarattın ve senden sadece korkan bir orduya sahip oldun.
Hayatını ölümden kaçarak geçirdin ama bu hiçbir işe yaramayacak çünkü seni bizzat ben öldüreceğim!"Asamı Voldemort'a doğrulttum ve hiç düşünmeden "Avada Kedavra!" deyip ölmesini sağladım...
İşte şimdi gerçektende bir kahramandım ve soysuz burunsuzu olması gerektiği gibi mezara postalamıştım.
Peter pisliğini kaçamaması için büyüleyip kupayla birlikte kutlamaların olduğu alana, Hogwarts'a cisimlenmiştik.
Herkes ayağa kalkıp bizi alkışlarken insanlar Peter'i ve kucağında ki Voldemort'un cesedini gördüğünde herkes susmuş ve insanların fısıldaşması uğultular halinde kulaklarıma dolmuştu.
Kimseyi daha fazla meraklandırmadan durumu açıkladım.
"Cedric ve ben kupaya dokunduğumuz zaman Tom Riddle'ın yani sizin bildiğiniz ismi ile Voldemort'un mezarlığına cisimlendik.
Ailemin sır tutucusu olan hain Peter Pettigrew'in kucağında ki Voldemort'u öldürdükten sonra ikisinide buraya getirdik.
Voldemort bu gece öldürüldü o söylediğimiz gibi yaşıyordu ve bu gece benim tarafımdan Avadalanarak öldü.
Peter Pettigrew'a gelirsek o sandığınız aksine Sirius Black tarafından öldürülmedi, parmağını keserek kaçtı.
Animagus olma özelliğinden yararlanarak yıllarca Weasley ailesinin evcil hayvanı olarak yaşadı ve bütün suçunu vaftiz babam Sirius Black'in üstüne atarak onun yıllarca azkabanda hapis kalmasını sağladı.
Suçlu olan ve ailemin yerini Voldemort'a söyleyen hain Sirius Black değil Peter Pettigrew'dır. "Herkes söylediklerimle suspus olurken ben Peter pisliğini Dumbledore'un ayaklarına fırlattım ve Sirius'a artık aklandığını müjdelemek için Cedric'in elinden tutarak Remus'un odasına doğru ilerledim.
Artık hepimiz özgürdük...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Presidents Bath ⊹ Hedric [Tamamlandı]
Fanfic"Yumurtayı çözebilmek için gece yarısı başkanlar banyosunda ol seni orada bekliyor olacağım." ⊹ʜᴇᴅʀɪᴄ⊹