Famous meets the Ice Princess (ON-HOLD)

Chapter 7 - Practice

Hi guys. Thanks for reading my story kahit ang corny corny =.= kung panget ang takbo ng story, sorry na? First time kasi eh.  Please support my story until the end. Yun lang

I hope you like it

--------

(Laurine's POV)

*TOK TOK*

"Young Lady, may bisita ho kayo sa baba"

"Sino daw!" Sigaw ko mula sa kwarto. Mabait ako sa mga maids ng mansion. Sabi kasi ni Sahlee, wag ko daw bigyan ng cold treatment. Hindi naman ako cold diba?

Kakatapos ko lang maligo. Nagjogging kasi ako kaninang madaling araw. Mag aalas-otso pa lang ng umaga pero hindi pa rin ako nakakain

Kruuu kruu

See? Gutom na talaga ako @.@

"Si Blake po"

Ahhh, si Blake lan-- wait, wait. Si Blake Parker? Yung lalaking mahangin na walang laman. ANONG GINAGAWA NIYA DITO? AT PAANO NIYA NALAMAN ANG MANSION NAMIN?

Bakit ko nga ba tinatanong ang sarili ko? At Bakit ganon na lang magreact ang sarili ko? What happens to me? Gosh, mababaliw ako nito.

Tumayo na ako at pumunta sa human size mirror ko. Tiningnan ko ang buong katawan ko.

At Kailan pa ako naging concious sa sarili ko? OMG lang talaga.

Lumabas na ako ng kwarto at dumiretso papunta sa sala. Nakita ko ang isang lalaking naka casual attire na prenteng nakaupo sa sofa namin.

"Anong problema mo?" Bungad na tanong ko sa kanya ng nakatapak na ako sa huling palapag.

Blake: Wala man lang hi hello dyan? O kamusta man lang?

Laurine: *pokerface* hindi ka naman especial.

Blake: Kaibigan mo kaya ako at bisita din

Laurine: bwisita kamo( pagtatama niya sa sinabi ng binata ) at kailan pa kita naging kaibigan, aber?

Blake: hmm, 1 minute ago ( nakangiting sabi ng binata )

Laurine: dream on, dude. So, ano nga ang problema mo?

Blake: Come with me. (Sabay tayo sa kinauupuan)

Saan naman ako dadahilhin nito? At anong gagawin namin?

"At saan mo ko dadalhin?" Tanong ko

"Basta" maiksing sagot niya sabay hila sa akin palabas ng mansion. At ako naman si tanga, nagpahila sa kanya. Do I have a choice? Wala naman.

Pumunta kami sa kotse niya. Pumasok siya sa driver's seat, at ako? Iniwan niya sa labas. Ang GENTLEMAN talaga niya. (Insert sarcasm tone)

"O anong hinihintay mo dyan? Pasko? Pumasok ka na."

Sinamaan ko siya ng tingin. Siya na nga 'tong nanghila at nangiwan, siya pa 'tong galit?

'So anong pinaglalaban mo?' -kabilang isip

Wala akong pinaglalaban. Psh. So, Shut up brainy!

Narinig kong tumawa siya ng mahina. May sayad ata 'tong kasama ko. Tsss.

Padabog akong pumasok sa likod ng kotse. Bahala siya sa buhay niya. Matuluyan sana siya. Psh.

"Gagawin mo kong driver sa gwapo kong 'to?"

"Driver lang walang kasamang gwapo" sabay irap sa kanya. Tumingin na lang ako sa bintana. Inistart niya na ang engine at nagsimulang nagdrive.

Sinalpak ko sa tenga ko ang earphones at nagpatugtog. (Not to mention) hanggang sa....*yaaaawwwnn* nakatulog ako

****

"Nasabi mo na ba sa kanya?"

"Hindi pa, hindi pa niya dapat malaman. Masyado pang maaga"

"So hihintayin mong malaman niya  sa ibang tao? Ganon ba? Ha?

Nagising ako sa mga naririnig kong usapan. Inikot ko ang mga mata ko. Nakatulog pala ako. Tch

Ngayon ko lang narealize na si Blake at yung Babae yung naguusap kanina. Tungkol saan kaya yun?

Maganda at sexy yung babae. Matangkad din, parang model. I think, mas matanda siya saamin. Ate ata 'to ni Blake? Magkahawig kasi sila

"Blake."

"Gising ka na pala"

'Ay hindi, tulog pa ako. Obvious naman diba?' Yan ang gusto kong sabihin kaso wag na lang. May ibang tao eh.

"Asaan tayo at sino siya?" Turo ko sa babaeng kausap niya kanina

"Nasa bahay tayo ni Ate Michella. My elder sister" Blake

"Ate Mich, si Laurine. Laurine si Ate Mich" Blake

"Hi." Yan lang ang nasabi ko. Ano ba dapat ang sasabihin ko?

"Hello, nice to meet you :)"

" *anong ginagawa natin dito?* " bulong ko kay blake.

" *siya yung sinasabi ko sayo na magtuturo sayo* " bulong din niya.

Oh, siya pala yun. Nasabi na saakin ni Blake yun. Kahapon niya lang sinabi. Nakalimutan ko.

****

"Chest out, stomach in" sabi ni Mich. I don't call her Ate, its...its.. I just want to.

Ginawa ko yung sinabi niya.

"CHEST OUT" sigaw niya.

Ginawa ko ulit yung sinabi niya. Laurine, calma. Inhale, exhale. *sign*

"CHEST OUT, STOMACH IN" muling sigaw niya sa akin.

"FLAT NGA KASI! BWISIT!" bwisit. Flat nga kasi eh. Anong magagawa ko? Yan tuloy. Tssss

*****

"Stand straight. Now, walk like a model with confidence" suot suot ko ang 6 inch ng heels. Imagine? 6 inch? Ang taas nun. Wish na hindi ako matapilok or madapa. Baka tawanan ako ng isa dyan.

Naglakad ako ng may confidence. Sinusundan ko ang linya na ginawa ni Mich. May librong nakapatong sa ulo ko kaya hindi ako makayuko.

Maya maya....

Nagkamali ako ng tapak kaya medyo gumilid ang heels ko. Ang sakit. Parang naging slow motion ang nasa paligid ko. Naging slow ang paghulog ko sa lapag. Pumikit na lang ako sa nararamdaman kong sakit sa paa.....

In just a seconds, lumanding ako sa matigas na ewan. Hindi ko maexplain. Ugh. Nakapikit pa rin ako kasi nararamdaman ko pa rin ang sakit.

Pinakiramdaman ko kung ano ang hinulugan ko.

Napanganga na lang ako nang narealize ko kung ano ang hinulugan ko.

O////////O  OMG

------

Comments Please?