Stupid ❧ Changlix Texting

3.8~Final~

Sonunda banklara geldiğimde Changbin her zamanki gibi demirlere yaslanmış etrafa bakınıyordu.

Gülümseyerek Changbin'e doğru ilerleyip kollarımı arkasından beline doladım.

Changbin merakla kafasını bana çevirdiğinde gülümseyerek uzandım ve yanağına ufak bir öpücük kondurdum.

Changbin gülümseyerek bedenini bana döndürdü ve ellerini belime koydu. Bu beni biraz utandırmıştı.

"Günaydın portakal."

Changbin gülümseyerek bir elini belimden çekti ve saçlarımın üzerine götürdü.

"Günaydın sevgilim."

Changbin şaşkınca bana baktığında başımı hızla omzuna yasladım.

Onunla sevgili olduğumuzdan beri ona doğru dürüst sevgilim dememiştim. Bence artık sevgilim deme zamanı geldi.

Changbin birşey demeden kıkırdayıp eliyle saçlarımla oynadı.

"Bugün çok mutlusun bakıyorum?"

Yavaşça kafamı sallayıp geri çekildim ve Changbin'in aşık olduğum gözlerine gözlerimi diktim.

"Hmm, mutluyum."

Changbin elini yanağıma koyduğunda huzurla gözlerimi kapattım.

"Bu mutluluğunuzun kaynağı nedir öğrenebilir miyim Bay Portakal?"

Bay Portakal demesine gülüp gözlerimi araladım.

"Sonunda Hyunjin'le Seungmin barıştı."

Changbin yavaşça kafasını sallayıp elini yanağımdan çekti. Bu yüzümün asılmasına neden olmuştu.

"İyi haber. Onlar adına sevindim. Gerçi hala Seungmin'i sevmiyorum ama olsun."

Changbin arkasını dönüp azıcığı görünen şehri izlediğinde bende yanına geçip başımı omzuna yasladım.

"Seni seviyorum Changbin."

Changbin göz ucuyla bana baktığında elimi uzatıp Changbin'le ellerimizi kenetledim.

"Hiçbir şey seni sevmemden önemli değil. Sen benim her zaman önceliğimsin. Ama arkadaşlarımın da üzülmesine katlanamazdım. Beni anlıyorsun değil mi?"

Changbin yavaşça başını salladığında rahat bir nefes aldım ve gülümsedim.

"Bunu anlamayacak kadar geri kafalı olduğumu mu sanıyorsun?"

Gözlerimi kocaman açıp başımı hızla iki yana sallarken Changbin sırıtıyordu.

"Saçmalama, öyle birşey-"

"Burada aile var aile."

Seungmin'in sesini duyduğumda gözlerimi Changbin'den çekip Seungmin'e çevirdim.

Yanında uykulu Hyunjin'le beraber banklara oturmuştu.

"Sonunda geldiniz."

Heyecanla bedenimi onlara doğru çevirdim.

"Ee anlatın bakalım dün ne oldu?"

Sırıtarak Hyunmin ikilisine baktığımda Hyunjin esneyip başını Seungmin'in omzuna koydu.

Fırsatçı Hyunjin.

"Ne mi oldu?"

Seungmin şaşkınca bana baktığında başımı salladım.

"Evet, ne oldu?"

Seungmin elini düşünür gibi çenesine koyduğunda sabırsızca Seungmin'i izledim.