Stupid ❧ Changlix Texting

1.3

LeeLix: Changbin.
Orada mısın?

Binbin: Selam güzellik.
Bana yazdığına göre yine güzel şeyler işiteceğim sanırım.

LeeLix: Neredesin?

Binbin: ??

LeeLix: Konuşabilir miyiz?

Binbin: Bu konuşma hoşuma gitmedi :/

LeeLix: Lütfen.

Binbin: Pekala.
Portakalın hatrına seninle konuşacağım.
Okulun arka tarafındayım.

LeeLix: Yine mi?

Binbin: Orası bizim yerimiz.
Orada olmam normal.

LeeLix: Peki.
Geliyorum.

[LeeLix çevrimdışı]

Binbin: Bu çocuk çok garip.
://

[Binbin çevrimdışı]

Felix;

Okulun arkasına geldiğimde Changbin'i oradaki bir bankta uzanırken gördüm. Ona doğru ilerlediğimde beni fark etmişti ve oturur pozisyona geçmişti.

Eliyle yanını pat patladığında yanına gidip oturdum. Changbin gözlerini bana diktiğinde gözlerimi yerden çekmedim.

"Konuşalım diye geldik sanıyordum."

İç çekip gözlerimi Changbin'e çevirdim. Changbin tek kaşını kaldırıp merakla bana baktığında bir süre hiçbir şey söylemeden ona baktım.

"Keşke Jisung hep seni sevse."

Kaşları çatıldığında gözlerimi tekrar önüme çevirdim.

"Gıcıksın falan ama bazen de iyi olasın tutuyor. Bu yüzden keşke Jisung hep seni sevse."

Changbin geriye yaslandı.

"Kardeşin zaten beni seviyor."

Kafamı iki yana salladım.

"Jisung şıp sevdim biri. Sen ona yüz vermeyince Minho'ya gidecektir."

Changbin omuz silkti.

"Ne güzel işte. En başından beri amacın bu değil miydi?"

Kafamı hızla iki yana salladım.

"Amacım Jisung'u kötülerden korumaktı."

Changbin eliyle saçlarını karıştırdığında gözlerimi ona diktim.

"Minho aslında kötü biri değil. Sadece sevdiği kişinin onu aldatması konusunda kötü. Yani Jisung onu bırakmazsa emin ol Minho hayatında gördüğün en iyi kişi olamaz belki ama iyi biri yani."

Changbin merakla bana bakarken gülümsedim.

"Bunları beni rahatlatmak için mi söyledin?"

Changbin hızla kafasını iki yana salladı.

"İnsan gibi sohbet ediyoruz şurada, neden farklı yerlere çekiyorsun güzellik?"

Bana güzellik demesi beni yine utandırmıştı. Önüme döndüğümde aklıma gelen şeyle gülmeye başladım. Changbin bana deli gibi bakarken açıklama gereği hissetmiştim.

"Teselliyi en olmayacak kişiden almaya geldim. Ben gerçekten çok garip bir insanım."

Changbin'de güldü.

"Sonunda fark edebildin."

İnsan gibi anlaşmamız garibime gitmişti. Normalde bu kadar uzun süre konuşamazdık.

"Konuşmamız bittiyse ben artık gidiyorum güzellik."

Changbin ayağa kalktığında kolundan tutup onu durdurdum. Evet, yürek yemiştim.

"Nereye?"

Changbin gözlerini kolundaki elime çevirdiğinde hızla elimi kolundan çektim.

"Hyunjin'in yanına gideceğim."

Bana açıklama yapması garip geldiğinden gözlerimi ona çevirdim. Changbin gülüp önüne döndü. Benden uzaklaşırken bir süre arkasından şaşkınca baktım.

Sanırım Jisung'un neden Changbin'i sevdiğini anlamıştım.