neresinde yanıldık biz bu yaşamın züleyhâ?*

1985'in 20'siydi ve yusuf'un bağrı ağrıyordu.

1985'in 20 ocak'ıydı.

yusuf'un annesi ağır geçirdiği hastalıktan sağ çıkamadı.

öksüzdü şimdi yusuf, bağrında taşıdığı ağrı ile ortalıkta geziniyordu. güçlü omuzlarını dik tutuyor, hiç ağlamıyordu. ağladığı an, çökecekti oysa. yapmadı. bir hafta sonra, ninesini kucaklayıp, vedalaştı evden çıkarken. yüzünde hiç bir hiss yoktu.

bağrında öyle bir ağrı taşıyordu ki, nefes aldığı her an onunlaydı.

züleyhâ'nın yüzüne dahi bakmadan geçirdiği bir haftanın ardından, akşamüstü küçük, hâyli harabe gibi görünen evlerine geldi yusuf. gözünde ilk kez bu kadar karanlık durdu o ev. içeri attı adımını, gocunmadan. nefes alışları yavaştı.

züleyhâ pencerenin kenarında bekliyordu. yusuf içeri girer girmez bakışlarını ona çevirdi. eteğini tutup, oturduğu yerden kalktı hemen. yusuf'un karşısına geçti, ansızın sımsıkı sarıldı ona.

yusuf, beline sarılan kollarına baktı züleyhâ'nın. ardından göğsünün üzerine değinen saçlarına. yavaş yavaş kollarını kızın bedenine dolayıp, gözlerini yumdu. saçlarına değindi parmakları, usul usul.

göğsünün üstüne oturan ağrı biraz hafifledi sanki o an.

züleyhâ kendini geri çekip, yüzüne baktı yusuf'un. yusuf, züleyhâ'nın yüzüne değindirdiği ellerini çekmeden, "züleyhâ'm," dedi, "uzanayım ya dizlerine biraz."

züleyhâ pencerenin kenarına geçti, eski halının üzerine oturdu eteğini toplayıp. yusuf bir kaç adımda yanına geldi, usulca dizlerine uzandı züleyhâ'nın. sessizlik kendi kendine çoğalıyordu.

kocaman adam, küçük bir kızın dizlerinde gözlerini yumup, ağladı vâkitsiz bir an. başını züleyhâ'nın göğsüne gömüp, hıçkıra hıçkıra ağladı. züleyhâ bağrına dizilen taşlarla kalakaldı. "yusuf," dedi, sustu sonra.

saat uzanıyordu. susmak, zamanı örseleyip geceyi bulduğunda; yusuf kendini toparlayıp göğsünün üzerine yığılan ağrıyla derin bir âh çekti. züleyhâ'nın yüzünü avuçlarının arasına aldı. alnını alnına yasladı.

ilk kez sesi titreye titreye, "sevgilim," dedi. dudağının kenarına küçük bir öpücük bıraktı. züleyhâ'nın nefesi boğazına ilişti, gözlerini yusuf'un gözlerine açtı. "saatin her kıvrımında seni seviyor olacağım."

24 yanvar, 2021-19:08

sevəcək yerim qalmamışdı,