Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Kim TAEHYUNG
Jennie ve Jungkook önden giderken diğerleri de onların arkasından gitmişti.
Bizim dersimiz beden olduğundan Jin'le spor salonuna gittik. Bütün sınıf bizden önce gelmiş üstlerini değiştirmişken biz de giyinme odasına girip üstümüzü değiştirmiştik.
Kabinden çıkar çıkmaz aynada kendine bakan Hoseok ile göz göze geldiğimizde bana döndü. Selam vermek için elini kaldırmış, ağzını açıyordu ki hızla ona yaklaştım ve yakalarından tuttum.
Suratına bakarken öfkem durmadan yükseliyordu. Şaşkın gözlerle bana baktığında "T-Taehyung... Ne yapıyorsun?" demişti korkuyla.
Jin kolumu tuttuğunda onu ittim. "Çık dışarı, içeri kimseyi alma Jin!" dedim Hoseok'tan bakışlarımı almadan. Jin ne kadar istemese de itiraz edemeden dediğimi yaptı. O dışarı çıkar çıkmaz Hoseok'un yüzüne çoktan beri sıktığım yumruğumu geçirdim.
Sert bir şekilde yere düşünce durmadım. Yakalarından tutup kaldırdım ve bir daha vurdum ona. Dudağı patlamış, kanamaya başlamıştı.
"Taehyung..." diyerek adımı seslendi güçsüzce.
Onun sesini duymak bile katlanılmazdı. Ona doğru eğildim. Çenesinin altından tutup bana bakmasını sağladım.
"Dostum demiştim ben sana Hoseok..."
Dayanamayıp sesimi yükseltince gözlerini kapadı.
"Sen ne yaptın? Bana yalan söyledin! Benim ne kadar acı çektiğimi göre göre sustun!"
Bir kez daha vurdum ona. Karşılık vermiyordu ve bu beni daha çok sinirlendiriyordu. Kabulleniyordu her şeyi. En azında bir nedeni olur diye avutmak istemiştim kendimi.
"Çok eğlendin mi? Ben gerçekten aranıza giriyorum sanarken sen... Gülüyordun değil mi!" dedim. Sessizce gözyaşlarını döktüğünü görünce alayla gülümsedim.
Alnımdaki terleri silip ayağa kalktım. Dizleri titreyerek kalktı o da. Karşımda durduğunda kafasını eğdi, "Özür... dilerim." demişti sadece.
"Neden? Neden yaptın bunu Hoseok! Ben sana ne yaptım da bana bunu yapabildin?"
Yutkundu zar zor ve gözlerime baktı. "Çünkü Jennie'yi seviyorum..." dedi kuru sesiyle.
İçimi yakmıştı kelimleri. Derin bir nefes aldım. Hoseok beni beklemeden dışarı çıktı kaçarcasına. Burada biteceğini sanıyordu fakat asla öyle bir niyetim yoktu. Arkasından ben de çıktım.
Yavaşça salonun ortasına ilerleyen Hoseok'a seslendim.
"Jung Hoseok!"
Herkesin gözleri bana çevrilirken arkasını döndü Hoseok. Ona doğru sert adımlarla yaklaştım, karşısında durduğum gibi yakalarından tutup düşünmeden kafa attım ona. Yere serildiğinde üstüne çıktım ve bir saniye olsun durmadan yumruklarımı suratıyla buluşturdum içim soğuyuna kadar fakat ne kadar vursam da kırgınlığım ve öfkem geçmeyecekti.
