Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Arkamda ağlamasını durduramayan Yujin'i umursamadan karşımda bana donup bakan Lisa'nın bir adımda yanına gidip kolunu tuttuğum gibi onu çekiştirmeye başladım.
Sadece sessizce beni takip ediyordu. Yavaş yavaş bahçe insanlarla dolarken gördüğüm ilk banka oturdum. O da benimle birlikte oturdu. Başından beri çekmediği gözlerini ona bakınca anında kaçırdı. Derin bir nefes aldı ve boğazını temizledi.
"Az önce duydukla-"
"Kimseye söylemeyeceksin." diyerek sözünü böldüm, devam ettim. "Sanki hiç orada olmamışçasına her şeyden habersizsin... Anladın mı?"
"Bu konu seni ilgilendirmez Lisa! Reddetmek gibi bir lüksün yok..."
"Seni ilgilendiren her konu beni de ilgilendirir Jennie! Bu yüzden beni geçiştirmek gibi bir lüksün yok..."
Dediklerine şaşırmıştım çünkü onu ilk defa bana karşı bu kadar kızgın görüyordum. Dizi gerginlikten titriyordu. Gözlerim dizinin üstündeki eline gidince dudağımı ısırdım tereddütle fakat çok geçmeden elinin üstüne elimi koydum.
Bir anda hareket eden dizi durdu ve bana baktı. Hızla gözlerini açıp kapatırken yutkunduğunu gördüm. Sanki bir şey dememek için yanaklarının içini ısırıyor gibiydi. Tepkilerine bakmayı bırakıp "Bu konu inan umrumda bile değil... Senin de umrunda olmasın. Lütfen sadece bilmiyormuş gibi yap." dedim nazik olmaya çalışarak fakat onun gözleri ellerimize çevriliyken beni dinlemiyormuş gibiydi.
Elimi çektim. Anında bana döndü şaşkınca. "Beni duydun mu?" diye sordum. Dilini yutmuşçasına kafa salladı. Kalktım hemen, okula girmek için ilerleyecektim ki beni durdurdu.
"Umrunda değilse... Neden Yujin'e Taehyung'a söylemesi için baskı yapıyorsun?"
Bir cevap vermedim çünkü ben de pek bilmiyordum neden yaptığımı. Sadece biraz eğlenmek istiyordum. Ya da sadece kendini kandırıyordum...
Omuz silkecek iken birden gözlerinin dolduğunu fark ettiğimde kaşlarım çatıldı. Yanına geri oturmak isterken konuşmaya başladı.
"Yoksa... Hâlâ Taehyung'u sevdiğin için mi?"
Ağzından çıkan kelimelerle tek bir adım bile atamadım. Sadece gerisinde acı bırakan anılarımı düşündükçe öfkeden başka hiçbir şey dolmuyor içim fakat... Bunu onun ağzından duymak hiç beklenmedikti.
Vücudumun her yeri yanıyor gibiydi. Ayağa kalktı Lisa ve tam karşımda durdu.
"Şaşırdın değil mi? Kimsenin bilmediğini sanıyordun... Ama ben biliyordum Jennie! Şimdi bana söyle..."
Sustu. Tek yaptığım ondan gözlerimi kaçırmaktı. Daha sonra ise "Hâlâ... Seviyor musun onu?" diye sordu. Derin bir nefes verdim kendime gelmek için.
