My WATTPADDICT Boyfriend [COMPLETED]

Chapter 27

AYESHAʼS POV

Isang buwan na naman ang lumipas. Bakit ang bilis naman ata ng panahon? Parang kahapon lang ang Annual Academy Sports Festival.

Sa loob ng isang buwan ay nasanay na ako sa inaakto ni Jave. Parang naging normal na lang sa akin ito.

“Besh, dalawang buwan niyo na pala ni Jave kahapon. Saan kayo nagdate?”

“Wala.”

“Wala?”

“Oo wala. Aray ko naman, Thea.”

“Naging taken ka naʼt lahat lahat pero hindi ka parin nagbabago. Tinatanong kita ng maayos eh. Wala ka paring kuwentang kausap.”

“Eh sa wala nga kaming date. Saka hindi naman mahalaga yan. Ang importante ay ang anniversary, hindi monthsary. Why bother celebrating that little thing when it is still not certain if you will last?” my question sounded like a statement more than a question

“May pinaghuhugutan lang? Bakit parang sinasabi mo na hindi kayo magtatagal?” aaminin kong natamaan ako sa tanong ni Thea.

“Siyempre hindi.”

“Mahal na mahal mo nga talaga siya. Nakita ko sa dalawang buwan niyo kung gaano mo siya kamahal. Pero hindi nga natin hawak ang ating tadhana, bata pa tayo, bata pa kayo.”

Masyado na bang halata na mahal na mahal ko siya? Sa nakalipas ngang dalawang buwan ay masyado akong immersed sa sweetness ni Jave. Nakalimutan ko na na nagpapanggap kami at baka pagpapanggap din lang ang mga kilos niya. Mas lalo akong nahuhulog sa kanya.

“yes, you're right. Hindi nga sila magtatagal.” singit ni Sofie na dumaan sa upuan ko dito sa room

Sa isa pang buwan na nakalipas ay hindi ako tinantanan ni Sofie pero kapag nandiyan si Jave ay parang anghel ito. Nagkukunwaring close kami.

“Hindi mo pa yan masasabi.” sumbat ni Thea

“Tumapang ka na ah. Well, are you informed that Veronica is back? Hindi?Poor you, I didn't know that poor people do not read and watch news.”

Babalik si Veronica?

“We read and watch news but not showbiz related because we know how to mind our own business. Hindi gaya ng iba diyan.” pinilit kong maging matapang at ipakitang hindi ako apektado sa sinabi niya

“Since hindi niyo pinapakialaman ang showbiz news, ibabalita ko na lang sayo. The reason of her return? She said to 'Retrieve what's rightfully mine' ano kaya ang meaning nun? Can you tell me, Ayesha? Iʼm sure you know.”

“Bakit naman malalaman ni Ayesha yun eh ikaw naman ang close kay Veronica.” saad ni Thea.

“Shut up bitch! You don't know anything. Naturingan ka pa namang best friend. ” Kung totoo nga ang hinala kong may alam si Sofie ay naguguilty ako sa paglilihim ko kay Thea.

SOFIE'S POV

Veronica told me that she secretly hired an investigator and found out something about Jave and Ayeshaʼs relationship that's why she is back to retrieve what's hers. Kung ano yun? She said that she will tell me soon and I can't wait to know it.

I hate Sofie but it's time to act again. I have to get on her good side to be able to get rid of Ayesha.

I am so happy at Ayeshaʼs reaction. She may act tough but I can see that she is affected, it means there's really something.

“Oh and for your information, she will stop homeschooling and will continue studying here.”

Iʼm so happy at her reaction. She seems scared. It feels so nice to see her being troubled.

Jave entered the room and sat beside Ayesha. Go on, Ayesha. Savour your moment while it still last.

THEAʼS POV

Habang nagklakase ay hindi ko magawang magfocus sapagkat hindi ko maalis sa aking isipan ang sinabi ni Sofie.

Anong ibig niyang sabihin? May tinatago ba si Ayesha sa akin?

Hanggang ngayon ay hindi ko parin maalis. Papunta ako ngayon sa library para humiram sana ng aklat nang may mabangga ako.

“Sorry, miss.” boses pa lamang ay kilalang-kilala ko na. For the past one month ay todo iwas ako sa kanya para hindi kami magkasalubong.

“Thea...” masuyo niyang tawag

“Are you avoiding me?” ramdam ko ang sakit sa bawat salitang binibitawan niya

Pero hindi ko parin siya tinitingnan. Hindi ko parin makakalimutan ang ginawa niya.

“I can't take this anymore.” hinila ako nito at dinala sa sulok ng library kung saan walang makakakita sa amin.

“Are you avoiding me because of my confession? It's been a month already.”

Ang labo ko naman kung yun nga ang dahilan. Hindi ko parin siya sinasagot. Inalis ko ang kamay niyang nakahawak sa palapulsuhan ko at aalis na sana pero muli niya akong hinila at sinandal sa wall ng library at kinulong ang mga kamay niya sa magkabilang gilid ko.

“I have been miserable this past month. Kung hindi mo nagustuhan ang pag-amin ko, kalimutan mo na yun. Just act like it never happened, okay? Don't avoid me. It's killing me slowly.” yumuko ito at nakita ko na may pumatak na luha sa sahig.

Nasasaktan akong nakikita siyang ganito pero naaawa ako sa sarili ko. I have experienced being fooled already, twice, first because of my asshole ex and second is because of this man crying in front of me, because of Jazon.

At first we are just showing care for each other and after two weeks he confessed, nung kinabukasan matapos siyang magtapat ay sasagutin ko na sana ang tanong niya kung payag akong maging girlfriend niya ay nakita ko siyang may kalandiang babae sa mall. Iisipin ko na sanang kapamilya o kaibigan niya ang babae pero nang halikan siya ng babae ay tumugon siya. Sa araw na ito ay pinangako ko sa sarili ko na hindi ko na hahayaang maloko pa ulit ako ng kahit na sino.

“Just let go of me, Jazon. You are just like my bastard ex boyfriend. ”

“What do you mean?” nagmamaang-maangan pa siya

“I saw you, Jazon. I saw you kissing her. You think I am acting like this because of your confession? You really don't know me at all.” bigla ko na lang naramdaman ang malamig na bagay na nahuhulog sa mga mata ko.

“That was... I didn't...” he knew what he did

“Let me go. I don't want to be fooled anymore. I hate people like you.” labag man sa sinisigaw ng aking puso ay ito ay gusto ng aking isipan

Dahan-dahang ibinaba ni Jazon ang kanyang mga kamay at naglakad paatras sa akin.

“I'm letting you go for now but I'm not giving up. Just give me another chance to prove that I'm not like them.”

“I have had enough, Jazon.”

But the truth is I am planning to consider if I will give him another chance or not.

“I will still not give up. I know. I know that you still love me and I will hold on to that fact.”