•DEPENDED• (completed✔️)

თავი 3

•DEPENDED• 

^ყოველთვის მოძებნი გზას მთავარია იცოდე დანიშნულების ადგილი*

••
არია ტირილით გავარდა სასადილოდან იუნგი კი კმაყოფილი იდგა და იცინოდა. გამწარებული ელიასი ბიჭს საყელოში წვდა და ბოლო ხმაზე ყვირილი დაუწყო.

⁃ კარგი რა ელიას ხომიცი რომ ყოველი ახალი განწირულია თუ რათქმაუნდა ვინმე ახალი არ შემოგვემატა და თელი ყურადღება მასზე არ გადაიტანეს.
⁃ წადი შენი უნგი. შენ არც კი იცი ეს ყველაფერი არ გამოგიცდია და არ იცი ეს რასნიშნავს ნაძირალასავით ნუ იქცევი.
⁃ რაიყო ბიძაშვილო გოგონაზე ძალიან ნერვიულობ? კმაყოფილად გაიცინა იუნგიმ და ელიას ნიშნის მოგებით შეხედა.
⁃ გამოფხიზლდი ნაბიჭვარო. ხელი კრა და სასადილოდან გაიქცა.

ყველა ერთმანეთში ჩურჩულებდა "ბიძაშვილო?"...."რაიყო საქმე არგაქვთ? რასმიყურებთ" იღრიალა იუნგიმ და მშვიდად ბიჭებთან ერთად მაგიდას მიუჯდა.

                           არიას pov

ყველას გონია, რომ ერთი დაუცველი მტირალა გოგოვარ რაც მართალია ნაწილობრივ მაგრამ შემიძლი თავის დაცვა და სამაგიეროს გადახდაც საკმაოდ კარგად გამომდის ეს ჩემი ყოველდღიური სტილია. ყოველთვის ვუხდიდი მშობლებს სამაგიეროს რამეს თუ ისეთს გააკეთებდნენ რაც მე არ მსიამოვნებს ამიტომ ეს არმიჭირს მიუხედავად იმისა რომ ვიცი პასუხს ისინიც დამიბრუნებენ.

კალიდორებში დავრბოდი საბოლოოდ ძლივს ვიპოვე ბიჭების განყოფილება სადაც მათი ოთახებია. შიგნით დავიწყე სირბილი როგორღაც ძლივს გავიგე იუნგის ოთახის ნომერი გიჟივით ოთახის კარებს ვაჩერდებოდი და ბიჭებს ვეკითხებოდი სად შეიძლებოდა მისი ოთახი მეპოვნა. როგორც იქნა...ვიპოვე ოთახი ნომერი 6.... მას ჩემნაირი ნომერიაქვს ამიტომ ტერიტორიულად უფრო არუნდა გამჭირვებოდა მისი პოვნა სულელიხარ არია კი სულელი.

ოთახის სახელური ნელა ჩამოვწიე შიგნით შევიჭყიტე და რომ დავრწმუნდი შიგნით არავინ იყო და საფრთხე არ მემუქრებოდა შიგნიშ შევაბიჯე. წეღანდელის გამო გამწარებულმა იუნგის ნივთების აქეთ იქით სროლა დავიწყე. ლოგინი ავურიე ბალიში ძირს დავუხეთქე მასზე მტვრის გარდა აღარაფერი მოიძებნებოდა რაცკი შეიძლებოდა ყველაფერი ძირს დავყარე და გულ მოჯერებულმა ღიმილით დავტოვე ოთახი.