თავი 15

236 17 45
                                    

•DEPENDED• 

^დროა, რაღაც შეცვალო.^

•••
⁃ იუნგი? ცრემლნარევი თვალებით ელიას მოვშორდი და იუნგისკენ გავიხედე, რომელიც შეშინებული ასევე ცრემლნარევი თვალებით იდგა და ჩემს ჩახუტებას ელოდა. ყველაფერი თვალებზე ეწერა...სასოწარკვეთა, შიში, ტკივილი, მომატრება და ყველაფერი ერთად რომელიც ერტნანეთში არეოდა. თვალებში ბედნიერების ნაპერწკალი მაინც ეტყობა ხვდებოდა...არდაუკარგავს ორი საყვარელი ადამიანის ჩემი და ელიასის სახით.  დაბნეულმა და გახარებულმა ხელები გაშალა მელოდებოდა როდის გავიქცეოდი მასთან და მონატრებულს თითქოს დიდი ხანია ერთმანეთი არ გვიანახავს ჩავეხუტებოდი, თითქოს მზად იყო თელი ცხოვრება დამლოდებოდა. არდავაყოვნე მისგან ღიმილით გავიქეცი და მჭიდროდ ჩავეხუტე. თოთქოს იმედი აღმინდგა იმისა, რომ მე სიცოცხლეს კიდევ გავაგრძელებდი მასთან ერთად.
⁃ შემაშინე სულელო. ვთქვი და ძლიერად ზურგზე ხელი დავარტყვი, არც კი მოვშირებივარ.
⁃ მაპატიე მაგრამ ასე იყო საჭირო სხვანაირად ახლაც იქ ვიქნებოდით.
⁃ რატო არმითხარით, რომ ეს დაგეგმილი გქონდათ? მოვშირდი და სუყველას გადავავლე თვალი ბრაზნარევი სახით.  თიქოს პროტესტს გამოვთქვამდი, იმედ გაცრუებული ვიყავი მათი საქცელით, თითქოს ჩემი იმედი არქონდათ, თითქოს ეგონათ რო უარს ვეტყოდი..შეგრძნებამაქვს თითქოს გამყიდეს. მაგრამ სულ ტყუილად, იუნგის თვალები სხვა რამეს ამბობს...თითქოს ჩემი გადარჩენა უნდოდა, მიცავს და ვუყვარვარ ისე როგორც არავინ არასდროს.
⁃ იმიტომრომ უკეთ დაგვეცავი. ელიასი ჩვენსკენ მოიწია მის თავლებში როგორც იქნა სიმშვიდე იგრძნობოდა უხაროდა სადაც იყო და უხაროდა, რომ როგორც იქნა სამართალმა იზეიმა თუმცა ჯერ ყველაფერი დასრულებული არარის.
⁃ ხო მე დაგეცავით არა? და თქვენ საკუთარ თავზე საერთოდ აფიქრობთ? რამოხდებოდა იმ იდიოტ ისტერიჩკებს რო დაეჭირეთ და შემდეგ იქ გამოეკეტეთ საიდანაც ვერასოდეს გამოაღწევდით? მე რამდეშველებოდა თქვენ გარეშე ან ელიას ან თქვენ რო მოეკალით?. სიტყვები ერთმანეთს ამოსუნთქვის გარეშე მივაყარე თვალებში წყალი ჩამიდგა მაგრამ მაინც არ ვაძლევდი უფლებას გზა გაეკვლიათ პატარა საცეცებს ჩემს ლოყებზე. როგორცკი ამოვისუნთქე კბილებს ერთმანეთსზე მწარებ ვუჭერდი ყოველთვის ამით ვაკონტროლებ ჩემს თავს ტირილისგან. ყოველთვის ვცდილობდი არავისთან მეტირა არასოდეს და გამომდიოდა კიდეც იქამდე სანამ აქ მოვიდოდი მათთან ნელნელა ბიჭები გახდნენ ჩემი სიხარულისა და ვედნიერების, წუხილის და ტირილის მიზეზი.
⁃ ყველა ერთ ხმად იცინოდა იუნგიმ მისკენ მიმწია და თელი ძალით მიმიკრა სხეულზე თავზე ხელს მისვამდა და თან იცინოდა.
⁃ რაგაცინებთ სულელებო. სიცილს ვერც მე ვიკავებდი მაგრამ ვცდილობდი "გაბრქზება" მაინც შემენარჩუნა.
⁃ ნეტა იცოდე რა საყვარელიხარ რო ბრაზდები. ჩემთან თეჰიონი მოვიდა და ლოყები გამიწელა.
⁃ კარგი გვეყო უნდა წავიდეთ სანამ მოგვაგნეს.

•DEPENDED• (completed✔️)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon